Część wsi Polanki niemal trzy i pół wieku temu należała do Henryka Heinego. W 1631 roku teren u wylotu Reinketal nabył Jan Baly. W 1659 roku wdowa po nim sprzedała ich posiadłość Arndowi de Huysen. To oni sprawili, że położona na skraju lasu rezydencja stała się jedną z najpiękniejszych w okolicy. Pod koniec XVII wieku gospodarzem był Bartholomeo Diesterwald. Sprzedał on Dwór VI Michaelowi Reymannowi. Niestety drewniany dwór znajdujący się przy ul. Abrahama spłonął w 1830 roku. Dopiero u schyłku XVII wieku z inicjatywy nowego właściciela posiadłości Antoniego de Loche wzniesiono, najprawdopodobniej na miejscu wcześniejszego dworu, murowany pałacyk z obszernym dziedzińcem, zabudowaniami gospodarczymi i wytwornym ogrodem oraz stawami. Na przełomie XVIII i XIX wieku zespół dworski stał się własnością gdańskiego kupca Piotra Adriela i jego małżonki Wilhelmy z domu Geisler. Od I połowy XX wieku posiadłość nazywano "Dworem Reymannów" - od nazwiska właścicieli. W 1910 roku na łamach Olivaer Nachrichten (nr 40) ukazał się artykuł B. Arkego na temat błędów jakie popełniali badacze historii oliwskich dworów. Autor stwierdził, że Dwór VI (a nie Dwór I - powszechnie przyjęta nazwa) nosił w przeszłości nazwę Monbrillant (Mój Klejnot). To tu w 31 maja na 1 czerwca 1807 spędził noc cesarz Napoleon Bonaparte. Zdaniem Arkego budynek, który należał w późniejszym czasie do paryżanina Guilletean de Villadieu hrabiego von Graudesse, spłonął trzydzieści lat po oblężeniu Gdańska przez Francuzów. Nigdy nie został odbudowany. W okresie kiedy Arke pisał artykuł na miejscu starego dworu stał budynek określony przez autora mianem "czarnej willi". Jako właścicieli dworu wymienia się także rodzinę Rosenholz i Setau.
Jeżeli Dwór VI to ten sam obiekt co pałac Monbrillant to zdaniem Jerzego Sampa (autor książki Gdańskie dwory i pałace) warto byłoby się zastanowić nad tym, jakie prawo do tej posiadłości miał pewien literat rodem z Prus Wschodnich August Leopold hr. Lehndorf. Samp uzasadnia swoje rozmyślenia tym, iż w książkach wydawanych pod koniec XVIII w. (m.in. w Gdańsku) przy nazwisku Lehndorffa widnieje dopisek: Herr zu Monbrillant auf Polanca. Z czasem mury spalonego dworu rozebrano. Natomiast uzyskany z rozbioru materiał wykorzystano wznosząc na skraju wielkiej polany dom mieszkalny.
Sklep
Ogłoszenia
