Wieś została założona przez cystersów z klasztoru w Oliwie. Wzmiankowana była już w 1342 r. W Strzyży Górnej znajdowała się jedna z 9 podmiejskich rezydencji patrycjuszowskich – wytworny Dwór II.

Osada Lipce (Lepitz, niem. Guteherberge) wzmiankowana jest już w 1367 r. Wieś związana jest ściśle ze znanym gdańskim rodem Ferberów.

W 1654 r. posiadłość tę nabył Zachariasz Zappio, zamożny gdański kupiec, od Hansa Bendzen, który był jej właścicielem od 1614 r.

Krzyżowniki majątek, który został nadany przez Krzyżaków – Bockom, zamożnej i wpływowej rodzinie gdańskich patrycjuszy.

Kuźniczki wzmiankowane są w dokumentach od 1551 r. Posiadłość składała się z dwóch części: lewobrzeżnej tzw. oliwskiej.

Wieś Piecki (niem. Pietzkendorf) istniała już w czasie panowania książąt pomorskich. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1238 r.

Jasień po zawarciu pokoju toruńskiego (1466 r.) wchodził w skład dóbr królewskich. Posiadłość dzierżawiły rody szlacheckie: Sokołowscy, Garczyńscy i Lewińscy.

W osadzie Migowo niegdyś rozpościerały się wielkie wrzosowiska, które upodobały sobie pszczoły. Na początku XVII w. przedsiębiorczy gdańszczanie mieli tu sporo pasiek.

Rębowo pojawia się pierwszy raz w średniowiecznych dokumentach z 1294 r. Nazwa wsi brzmiała wtedy Rambowo (niem. Rambau).

Pierwszą siedzibą Bractwa Św. Jerzego był Dwór Artusa. Jednak w wyniku konfliktu, do którego doszło na początku lat 80-tych XV w., pomiędzy istniejącymi członkami bractwa, a innymi użytkownikami Dworu Artusa, ci pierwsi postanowili wnieść nową siedzibę.

Już pod koniec XVI w. mieścił się tu dworek myśliwski, którego właścicielem był gdański rajca Michał Kerl.

Dwór wzniesiony został ok. 1800 r. Pierwotnie był to obiekt wolnostojący. Dwór należał do licznych rezydencji letnich Uphagenów.