Twój koszyk jest pusty
Liczba produktów w koszku: 0.
Lokalizacja: województwo pomorskie, powiat gdański, gmina Gdańsk
Rodzaj obiektu: | Dwór |
Stan zachowania: | Dobry |
Zastosowanie: | Przedszkole |
Przeczytaj więcej informacji o dworze Królewskiej Doliny w Gdańsku. Poznaj jego historię. Miłego czytania!
W 1654 r. posiadłość tę nabył Zachariasz Zappio, zamożny gdański kupiec, od Hansa Bendzen, który był jej właścicielem od 1614 r. To właśnie Zachariasz urządził tutaj wytworną letnią rezydencję w stylu barokowym. Założyciel posiadłości zmarł w 1680 r.
Po śmierci Zachariasa Zappio posiadłość zarządzana była przez wykonawców jego testamentu: Adriana Zwecha, Balzera Dargemanna, Hansa Hechta i Daniela Keunholta.
W 1692 r. dwór przeszedł na własność Ewy Schmidt i jej męża Anglika Jana (Josuy, Josua?) Wilsona, zięcia Zachariasza Zapia. Dnia 25 czerwca 1693 r. za 12 tysięcy florenów majątek kupił Wilhelm Lumsdal. Za tą samą kwotę 25 maja 1700 r. odsprzedał dobra Balzerowi Hagemeistrowi. Ok. 1760 r. majątek należał do rodziny Tymf, a później do: Salomona Gottlieba Elstorf. Od 1765 r. właścicielem był Johann Heinrich Soermanns. Po nim majątek odziedziczyli jego synowie – Johann Carl Heinrich i Wilhelm Enrst Friedrich Soermanns.
W czasie wojen napoleońskich majątek podupadł. W 1813 r. znalazł się w centrum walk. Prawdopodobnie dwór został wówczas częściowo zniszczony. W I poł. XIX w. został odbudowany w formach klasycystycznych. W latach 1828-1858 posiadłość należała kolejno do: Johanna Mathiasa Heidfelda (zięcia i spadkobiercy Wilhelma Ernsta Friedricha Soermannsa), potem do Heidmanna, Franza Jacoba Teodora Genschowa i Carla Friedricha Petera Martiny, który był ostatnim prywatnym właścicielem majątku.
Dnia 13 marca 1883 r. władze prowincji odkupiły majątek na potrzeby wznoszonego Zakładu dla Niewidomych im. Wilhelma i Augusty. W dawnym dworze utworzono mieszkania dla nauczycieli. Istnieją przesłanki, iż wspomniany zakład został wybudowany z uwagi na „cudowny zdrój” znajdujący się na terenie majątku.
Po zakończeniu II wojny światowej dwór wraz z parkiem stał się własnością państwową. Początkowo pełnił on funkcję rezydencji wiceprezydenta Gdańska. Od października 1947 r. w dworze działa przedszkole Gwarny Dworek nr 4, do którego należy część parku. Właścicielem obiektu jest Wydział Oświaty i Wychowania Urzędu Miejskiego w Gdańsku. Pozostała część parku jest własnością gminną.
Sam dwór jak i jego otoczenie kryły w sobie wiele tajemnic i niespodzianek, do dziś jeszcze niewyjaśnionych, m.in. ukryte drzwi, tajemne przejścia i obiekty o nieokreślonej do końca funkcji. Jedną z najosobliwszych budowli była tzw. lodownia w formie groty. Prowadziło do niej, tuż przy południowym murze pobliskiego budynku z 1907 r., tajemne, dobrze zamaskowane wejście, którego strzegły rzeźbione w kamieniu postaci dwóch nimf. Ponad grotą znajdowała się usypana z ziemi schodkowa piramida, z której wierzchołka rozpościerał się rozległy widok na Zatokę Gdańską i helski półwysep.
Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska, pocztówka: Muzeum Pomorza, XX w.
Indico S.C. , Przyjaźni9, 84-215 Gowino
NIP: 5882424318, REGON: 366309509
Kontakt z redakcją: