Pierwszą siedzibą Bractwa Św. Jerzego był Dwór Artusa. Jednak w wyniku konfliktu, do którego doszło na początku lat 80-tych XV w., pomiędzy istniejącymi członkami bractwa, a innymi użytkownikami Dworu Artusa, ci pierwsi postanowili wnieść nową siedzibę.
Budowa dworu przypada na lata 1487-1494. Pracami kierował Jan Glotau. To dzięki niemu dwór zyskał oryginalny kształt, który nawiązuje do architektury dawnej Flandrii.
Dwór został wzniesiony na planie kwadratu z 14 metrów bloków ceglanych. Cechują go bogato dekorowane elewacje. Jego styl nawiązuje do późnogotyckich zamków za sprawą: smukłych wieżyczek o ośmiokątnym przekroju, z cebulastymi hełmami, które wieńczą każdy z narożników; licznych konsol i arkad. Ponad czterospadowym dachem znajduje się przeszklona sygnaturka , którą ok. II poł. XVI w. zwieńczono wykutą z miedzi figurą patrona rycerzy – Św. Jerzego. Święty spogląda w dół, trzymając włócznię utkwioną w konwulsyjnie zwiniętym do góry ciele smoka.
Dwór pełnił na przestrzeni lat różne funkcje. Pierwotnie, w jego przyziemnej części, magazynowano wszystko, co członkowie bractwa uważali za niezbędne do prowadzenia ćwiczeń w znajdującej się na tzw. międzymurzu strzelnicy. Wyższą kondygnację tworzyła obszerna sala, w której odbywały się posiedzenia, a także wystawne biesiady i bale.
W XVII stuleciu funkcjonowała tu jedna z gdańskich szkół fechtunku, a kiedy zachodziła potrzeba, obiekt udostępniano aktorom wystawiającym w Gdańsku swoje widowiska. Z czasem dwór upatrzyli sobie przedstawiciele cechów oraz miejscowi kupcy. Wyceniano tu m.in. różne gatunki tkanin.
W XIX w. część przyziemną dworu oddano w użytkowanie stary miejskiej, a pomieszczenia na piętrze oddano Szkole Sztuk Plastycznych z Gdańska. Przez pewien czas mieszkanie zajmował tu wybitny gdański artysta prof. Jan Karol Schultz.
Dwór znacznie ucierpiał podczas działań wojennych w 1945 r. Został jednak odbudowany w latach 50-tych. Odtąd działa tu Gdański Oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich.
Sklep
Ogłoszenia
