Po zakończeniu II wojny światowej w pałacu znajdował się PGR, Technikum Hodowli Roślin i Zasadnicza Szkoła Zawodowa. Od 1971 r. adaptowany na ośrodek kolonijny, w latach 1976-1983 stał pusty, dopiero w 1983 r. przejmuje go Cepelia i próbuje adaptować na hotel. Plany te urealnia dopiero właściciel prywatny, który w 1994 r. odbudował pałac i utworzył Hotel Jan III Sobieski.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1342 roku i dotyczy granic klasztoru żarnowieckiego. W 1623 roku jest w rękach Gneomara Reinholda Krokowskiego, później pełni rolę tzw. królewszczyzny. W latach 1777-1797 majątek w rękach Przebendowskich, następnie od 1797 roku do 1835 r. von Zabokrzyckich, po 1863 roku kupuje go Niemiec Fliessbach.

Do 1308 roku brakuje źródeł historycznych, które dotyczą Krokowej oraz innych majątków (z wyłączeniem Jeldzina) należących do dóbr krokowskich w XIV i XV wieku. Sama wieś prawdopodobnie ukształtowała się w XIV wieku. Istnieją jednak przesłanki o frankońskim pochodzeniu rodu von Krockow.

Pierwsza wzmianka o miejscowości Jackowo pochodzi z 1377 r. z Woskowych Tablic Kopenhaskich. Dowiadujemy się o nich od Woycecha (Wojciecha) von Jaskow (Jatzkow). W księdze komturstwa gdańskiego Jatzkow figuruje jako miejscowość założona na prawie polskim. Od XVI w. majątek należał do szlacheckiego rodu von Jatzkow.

Z 1392 roku pochodzi pierwsza wzmianka o wsi, będącej własnością Ścibora z Krostkowa. W późniejszym okresie nazwa folwarku widniała na mapach jako Emilshof. W roku 1871 radca Hagen z Sobowidza postawił w centrum wsi pałac eklektyczny, inspirowany architekturą włoską.

Pierwsza wzmianka o Godętowie pochodzi z 1284 roku. Wtedy książę pomorski Mściwój (Mestwin) nadał wieś Bożejowi, synowi Witka. Otrzymał on te ziemie pośmiertnie, za zasługi w boju. Był kanclerzem księcia pomorskiego Sambora, następnie burgrafem Świecia oraz palatynem i komesem Gdańska. Jego następcą był syn Malutin.

Pierwsze wzmianki o Grąbkowie pochodzą z okresu panowania księcia pomorskiego Ericha (Eryk I Pomorski), który wspierał wieś wraz z właścicielami Grumbkowa, Runowa, Żychliny i Roganic. Dokładnie z 1457 r. pochodzi nadanie dla Piotra Grąbkowskiego, który w lenno otrzymał wsie: Grąbkowo, Runowo, Życzlin i Poganice.

W 1220 r. książę pomorski Świętopełk zatwierdza klasztorowi w Oliwie dobra nadane przez jego poprzedników – w tym wsi Sarnowitz. W 1342 r. wielki mistrz Ludolf Kȍnig ponownie zatwierdza klasztorowi dobra oraz określa granice.

Pierwsza wzmianka o Krępkowicach pochodzi z 1283 roku, kiedy to książę pomorski Mściwój II wydał akt nadania wsi Mikołajowi Jankowiczowi. Był on protoplastą gdańskiej linii rodu von Janowitz. 

Runowo wzmiankowane jest po raz pierwszy w 1379 r. w źródłach pisanych w układzie granicznym książąt słupskich z zakonem krzyżackim. Według językoznawców nazwa osady Runowo jest dzierżawcza i pochodzi od nazwy osobowej Run (Runo) lub topograficzna od appellativum runo (wełna, względne poszycie leśne).