Późnobarokowy dwór w Siedliszczu został wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku przez pułkownika husarii Wojciecha Longina Józefa Węgleńskiego.

Pierwsze wzmianki dotyczące osadnictwa na tym terenie pochodzą z XIII wieku. W 1542 roku Mikołaj Rej na gruntach wsi Kobyle założył wieś Sawczyn.

Miasto lokowano na zalesionym wzniesieniu Biały Goraj. Po śmierci założyciela Biłgoraj przeszedł w ręce jego syna Zbigniewa Gorajskiego, a następnie Rafała Gorajskiego.

Majątki Raciborowice, Kurmanów i Zaniże od XVIII wieku stanowiły własność Wyżgów. W 1805 roku odziedziczył go po ojcu Pawle, syn Wincenty.

Pierwsza źródłowa informacja o Stawie pochodzi z 1430 r. W tym czasie osada znalazła się w posiadaniu rodu Niemirów ze Stawu - podczaszych chełmskich.

Wieś Okszów położona jest w gminie Chełm i wymieniana była w źródłach w XVII wieku Pierwszymi znanymi jej właścicielami byli Michał i Zofia Sobolewscy.

Pierwszy raz była wzmiankowana w 1405 r. Do XVIII w. dzieliła się na część królewską i prywatną. Srebrzyszcze od 1405 r. było gniazdem rodowym Serebryskich.

Znajdowane w okolicy Dorohuska ślady osadnictwa świadczą o tym, że człowiek pojawił się na tych terenach w okresie neolitu.

O nazwie wsi krążą różne legendy. Jedna z nich głosi, że mieszkańców uśmierciła zaraza (w dawnym słownictwie oznaczało to, że wieś się „wysieliła").

W 1823 roku Antoni Leopold Węgleński - syn Wojciecha, kasztelana chełmskiego - po wykupieniu gruntów od Józefa Podhoryńskiego i innych drobnych posiadaczy szlacheckich założył folwark.

Powstanie miasta jest ściśle związane z funkcjonującą cementownią. Wyrosło ono na gruntach starej, sięgającej swoimi początkami średniowiecza, wsi Stajne.

Zespół dworski z przełomu XIX i XX w. znajduje się obecnie w rękach prywatnych i jest zadbany.