W końcu XVII wieku właścicielem Obór był Jan Wielopolski, kanclerz wielki koronny, po nim Franciszek Wielopolski, wojewoda sieradzki i krakowski, zmarły w 1732 roku...

W 1783 roku należały najprawdopodobniej do Bazylego Walickiego, wojewody rawskiego, a pod koniec XIX wieku i aż do końca do Karnkowskich.

W końcu lat dwudziestych XX wieku właścicielem majątku liczącego 756 hektarów był Michał Grodziński.

W okresie międzywojennym własność Skarbu Państwa Polskiego, w 1923 roku odsprzedana w największej części Tadeuszowi Podbielskiemu, szwoleżerowi z legionów Piłsudskiego.

Dwór był zapewne własnością Albina Kownackiego, po którym dziedziczyła jego żona Klementyna Kownacka.

Gustaw Bławdziewicz (ur. 1881), właściciel dóbr Nowe Miasto, aresztowany przez NKWD w styczniu 1945 roku za współpracę z ZWZ-AK, zmarł w łagrze w głębi ZSRR 30 marca 1945 roku.

W XIX wieku własność Dłużewiczów i Budnych, a w początkach XX wieku Skurzyńskich, w tym w 1909 roku Jana Skurzyńskiego

W XIX wieku Nowa Wieś Kosowska należała do Kuszlów, a w końcu lat dwudziestych XX wieku do Zofii Zdanowicz.

W 1783 roku Łuszczew nazywany Mniejszym był własnością kościelną.

Najprawdopodobniej po zakupieniu dworu przez Adolfa Schucha w 1844 roku dobudowany został portyk złożony z czterech toskańskich kolumn zwieńczonych trójkątnym frontonem z oculusem.

W późnych latach dwudziestych XX wieku część Święcic o nazwie Święcice-Górki należała do Franciszka Góreckiego.

W połowie XIX wieku Nowa Wieś należała do Kiszków. W późnych latach dwudziestych XX wieku była własnością Jul. Thuna, a majątek liczył 302 hektary.