Zapraszamy do obejrzenia wideogalerii Tajemnice Pomorza

Pierwszy niewielki zamek nad brzegiem Jeziora Sobowidzkiego wybudowano prawdopodobnie już na początku XIV wieku. Miał on chronić mieszkańców przed krzyżakami. Lecz nie uchronił, bo wkrótce potem sobowidzki zamek stał się siedzibą krzyżackiego wójta.

Pierwsza wzmianka o miejscowości Grabino pochodzi z 1273 roku, kiedy to książę pomorski - Mściwój II darował zięciowi Jana Wittensburdzkiego - sołtysa tczewskiego - Chrystianowi połowę wsi na własność, a drugą połowę na prawie lennym.

Pierwotnie Waćmierek był majątkiem polskim, kilkukrotnie zmieniał właścicieli. W 1830 r. wieś, wraz z pobliskim Waćmierzem, nabył Nathanael Gottlob Kries. Rodzina von Kries pochodziła z Turyngii.

Zapis wspólnej wyprawy z Dwory i Pałace Polski oraz Instakaszubka. Dzięki uprzejmości nowych właścicieli udało nam się zajrzeć m.in. do wnętrza pałaców w Grapicach i Charbrowie.

Nazwa wsi Swarożyn po raz pierwszy pojawiła się na kartach dokumentów w 1256 roku, kiedy książę pomorski Sambor II przekazał Swarożyn kupcom z Lubeki: Janowi de Beyzenberg i Henrykowi Scildere. Ale już w 1282 roku Mestwin II odebrał Swarożyn Beyzenbergom, których uznał za zdrajców. Następnymi właścicielami byli bracia Henryk i Jan Zwadejewicze.

Kopytkowo ma średniowieczny rodowód. Według najwcześniejszej wzmianki z 1290 roku właścicielami tej wsi byli bracia Przybysław i Diwan. Kolejnym właścicielem był syn Przybysława – Jan. Po zakończeniu wojny trzynastoletniej właścicielami zostali Frąccy, a następnie Kopyccy. Od Kopyckich osadę kupiła rodzina Kostków, zaś kolejnymi właścicielami był ród Wolfów.

Rębowo jako majątek rycerski pojawiło się po raz pierwszy w dokumentach Zakonu Krzyżackiego w 1334 roku. Właścicielem tych ziem był Andreas von Rambow. Kolejnymi właścicielami były rodziny Schwartzwaldów, Rembowskich herbu Poraj, Conradich oraz Gralathów. Jednym z właścicieli był również zięć Jana Heweliusza Mikołaj Koopman.

Wytowno to dawna wieś rycerska leżąca ok. 8 kilometrów od Ustki przy drodze Ustka – Rowy. W samym sercu wsi, ukryty w gąszczu dzikiej roślinności, którą zarósł dawny park, stoi późnobarokowy dwór wybudowany w XVIII wieku i należący do rodu von Bandemerów.