Łosino (niem. Lossin) było starym lennem rodu von Puttkamer. W 1419 roku majątek nabył Lorenz Swenz Puttkamer von Woczaeus Janitz, aby w 1908 roku dobra mogły zostać odziedziczone przez owy ród.

W 1712 roku Georg Ewald von Puttkamer wydzierżawił Łosino i Kobylincę podpułkownikowi Christianowi von Lettow.

W 1804 roku Łosino należało do Wilhelma von Puttkamera. W 1892 roku jako właściciela Łosina wymienia się Maximiliana von Puttkamera; właścicielem był w latach 1877-1905. Majątek liczył wtedy 697 hektarów powierzchni. Później właścicielem majątku w latach 1908-1914 był Erich von Puttkamer. W 1914 roku należący do niego majątek miał powierzchnię 450 hektarów. Ostatnim z rodziny von Puttkamerów był Maximilian, Łosino należało do jego rodziny w latach 1914-1928. Po śmierci Maximiliana (1920 rok) jego żona Rosine, z domu Wesseley, była zmuszona sprzedać majątek. Pałac z parkiem dworskim przeszedł w ręce konsula Geissa z Ustki. Na mapie archiwizacyjnej z 1936 roku obszar zespołu dworsko-folwarcznego oznaczony jest jako Gut (majątek).

Z dawnej pańskiej siedziby pozostał jedynie park, a w nim grobowiec Maximiliana von Zitzewitz oraz ruiny pałacu i aleja grabowa.

• Karl-Heinz Pagel: Der Landkreis Stolp in Pommern. Lübeck 1989, S. 704–706.
• Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Słupsk 1998.
• Rejestr Zabytków Nieruchomych, stan na 01-09-2016.
• Eugeniusz Grzegorz Wiązowski, Z Kobylnicą przez wieki, 2019r.,

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska