Dwory i Pałace Polski: pałac Łosino I historia i właściciele
Podziel się:

Pałac Łosino

Poznaj historię pałacu w Łosinie.

Posiadasz więcej informacji
o obiekcie? Skontaktuj się z nami!

napisz do nas!
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Informacje ogólne

Lokalizacja: województwo pomorskie, powiat słupski, gmina Dębnica Kaszubska

Rodzaj obiektu:
Park
Stan zachowania:
Ruiny
Numer rejestru:
1596
Numer dawnego rejestru:
345
Organ wpisujący:
Wojewódzki Konserwator Zabytków w Słupsku
Data wpisu:
23 kwiecień 1996

Zapoznaj się z historią pałacu w Łosinie

Przeczytaj więcej informacji o pałacu w Łosinie. Zapoznaj się z jego historią, poczytaj ciekawostki i znajdź inne informacje. Miłego czytania!

Historia

Łosino (niem. Lossin) było starym lennem rodu von Puttkamer. W 1419 roku majątek nabył Lorenz Swenz Puttkamer von Woczaeus Janitz, aby w 1908 roku dobra mogły zostać odziedziczone przez owy ród.

W 1712 roku Georg Ewald von Puttkamer wydzierżawił Łosino i Kobylincę podpułkownikowi Christianowi von Lettow.

Kolejnymi właścicielami Łosina byli: Maximilian von Puttkamer (1877-1905) Erich von Puttkamer (1908-1914) i Maximilian von Puttkamer (1914-1929). Po jego śmierci w 1929 roku jego żona Rosine z domu Wesseley była zmuszona sprzedać majątek. Najprawdopodobniej w 1939 roku właścicielem dawnego dworu wraz z parkiem został komandor podporucznik Maximilian von Zitzewitz, który zmarł w 1937 roku.

Z dawnej pańskiej siedziby pozostał jedynie park, a w nim grobowiec Maximiliana von Zitzewitz oraz ruiny pałacu i aleja grabowa.

Źródła wiedzy
  • Karl-Heinz Pagel: Der Landkreis Stolp in Pommern. Lübeck 1989, S. 704–706.
  • Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Słupsk 1998.
  • Rejestr Zabytków Nieruchomych, stan na 01-09-2016.

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska

Wspomnienia Wojciecha Ciechańskiego (pochodzą z fanpage DIPP):

Jeszcze kilkanaście lat temu można było pospacerować po pięknym parku nad Słupią, ze starym dębem w centrum, ogromnymi daglezjami i ciekawymi roślinami pomiędzy. Pozostał tzw. Erbberg - wzgórek z grobami właścicieli, w tym i korvetten kapitana Maxymiliana von Zitzewitz. Sam pałac rozebrany został po wojnie na przełomie lat 1950/60, a za mej pamięci już w latach 1980-tych także ładny dom zarządcy. U podnóża widocznych na foto schodów znaleźć można była jeszcze resztki pięknej chińskiej porcelany i zdobionego szkła z domowej zastawy.