Dwór w Reblinie

Reblino (niem. Reblin) wymieniane jest w dokumentach po raz pierwszy w 1500 r. Wówczas wieś była lennem rodu von Massow. W 1507 r. książę pomorski Bogusław X nakazał Thomasowi von Massow przekazać Reblino Jürgenowi von Stuke w zamian za lenno w postaci wsi Sanzkow. W 1652 r. rodzina von Stuke sprzedała dobra Ludwigowi von Schachmann. Dnia 17 listopada 1752 r. majątek kupił Paul von Below. W drodze spadków Reblino kilkukrotnie zmieniało właścicieli pomiędzy rodami von Below i von Puttkamer. Ok. 1773 r. powstała kolonia Nowe Reblino (Neu Reblin), a ok. 1780 r. Alt Reblin otrzymał mały i duży folwark. Ok. 1816 r. Belowowie sprzedali majątek rotmistrzowi von Gottberg. Jego syn sprzedał majątek w 1897 r. Ottonowi Wilhelmowi Ernestowi Heinrichowi von Zitzewitz.

Ostatnim przedwojennym właścicielem był syn Heinricha, Henning von Zitzewitz.

Po 1945 r. przez kilka lat teren dawnego majątku był administrowany przez radziecką administrację wojskową. Na przełomie lat 40-tych / 50-tych został przejęty przez administrację polską. Wkrótce powstał tu PGR. Na początku lat 90-tych teren założenia przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. Od 1995 r. dzierżawcą zabudowań folwarcznych była spółka Neder-Pol.

Dwór bądź pałac mógł istnieć w Reblinie w XIX w., choć nie ma na to potwierdzenia. Prawdopodobny jest, iż obiekt mógł zostać wybudowany przez ród von Zitzewitz, ale przestał funkcjonować kiedy ich główna siedziba powstała w Sycewicach. Sprzed 1936 r. pochodzi mapa, na której widnieje informacja o majątku (niem. Gut).

• Przemysław Bobrowski, Karta Biała, 1997, www.zabytek.pl
• Manfred Vollack (Hrsg.): Der Kreis Schlawe. Ein pommersches Heimatbuch. 2 Bände, Husum 1988/1989.
• Wiązowski, Eugeniusz Grzegorz, Z Kobylnicą przez wieki, Kobylnica 2019.

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska