Pałac w Skórzynie

Opis z programu opieki nad zabytkami dla gminy Główczyce:

Jest on położony w środkowej części wsi, w głębi podwórza, na osi wschód zachód. Z przodu po obu stronach mieszczą się budynki gospodarcze - stajnia z oborą i stodoła. Na dziedziniec prowadzi podjazd w kształcie podkowy z kamiennym murkiem i owalnym klombem między ramionami podjazdu. Podjazd ten umożliwia komunikację z wysokim parterem. Za pałacem pozostały resztki parku. Budynek zbudowany jest na rzucie wydłużonego prostokąta, posiada podpiwniczenie o symetrycznym trzytraktowym układzie wnętrza z wzdłużną sienią rozdzielającą pomieszczenia I i III traktu (piwnica i parter). W piwnicy znajdowała się dawniej kuchnia ze stołówką dla robotników i kotłownia. Na parterze znajdowały się pomieszczenia reprezentacyjno-mieszkalne. Na piętrze - poddaszu pomieszczenia mieszkalne w wystawce nad wejściem głównym i przy ścianach szczytowych.

Gospodarcze wejścia do pałacu znajdują się w obydwu ścianach szczytowych. Główne wejście osłania czterokolumnowy portyk z balkonem i piętrowa wystawką w połaci dachu. Pierwotnie drugie wejście do pomieszczeń parteru znajdowało się od strony ogrodu. Prowadziła do nich, żeliwna, ozdobnie kręta klatka schodowa. Mur piwnic nie jest otynkowany, resztę pokryto tynkiem z szorstkim pasem tynku przy narożnikach boniowanym, nad niektórymi oknami zachowane są gzymsy. Dolna partia pałacu jest murowana z kamienia- I kondygnacja, reszta z cegły, dach krokwiowo-jętkowy, mansardowy, kryty eternitem. Okna dwuskrzydłowe, od strony ogrodu ośmiokwaterowe, od podwórza osadzono okna sześciokwaterowe. Reprezentacyjne pomieszczenia na parterze wyłożone są parkietem układanym w romby, w pozostałych są podłogi z desek, w sieni jest posadzka, zachowana jest także oryginalna klatka schodowa prowadząca z parteru na poddasze. Drzwi i odrzwia przy wejściach głównych na parterze zostały przyozdobione ryzowaniem - motywy trapezu i półkolistej rozety.

Jednym z ważniejszych zasobów jest leśny park krajobrazowy ze starodrzewiem. Park urządzono w stylu romantycznym w pierwszej połowie XIX wieku, zajmuje on powierzchnię 2 ha.