Do dworu prowadziła niegdyś aleja lipowa. W sąsiedztwie dworu, w parku, znajdował się dom myśliwski oraz dom ogrodnika, który był oddzielony od dworu zarośniętym parowem (suchą doliną o płaskim dnie i stromych, ale nie urwistych zboczach).
Sam budynek składał się z dwóch kondygnacji. W tylnej elewacji znajdowała się weranda, na którą prowadziły schody. W suterenie znajdowała się kuchnia, a obok biuro majątku i pokoje pokojówek oraz świetlica stangretów (powożących końmi). Suterena ta została wykonana przez berlińskiego malarza Bidermanna. Był on członkiem rodziny właścicieli dworu. Jego obrazy przedstawiające krajobrazy i martwą naturę zdobiły cały obiekt. Z wspomnianej wcześniej sutereny w głąb ganku prowadziły strome schody. Mieściło się tutaj również pomieszczenie, które przeznaczone było do uboju. Na końcu ganka znajdowała się pijalnia. Salon zdobiły krzesła w stylu empire, a w gabinecie wisiał obraz przedstawiający Fryderyka Wilelkiego oraz poroża, a w bibliotece znajdował się masywny, dębowy stół i rodzinna pamiątka - puchar. Musiał to być ważny przedmiot, ponieważ został on umieszczony w szklanej gablocie ozdobionej złotymi listwami i zabezpieczonej złotym zamkiem. W krysztale zostały wyrzeźbione sceny z polowania, a pokrywę zdobiła złota gałka. Puchar był prezentem darowanym przez księcia Nawarry dla generała Reinholda von Krockow. Rodzinna legenda głosiła, iż puchar mógł być użyty tylko raz na całe pokolenie, podczas wesela kolejnych spadkobierców majątku. Legendarna pamiątka została niestety zniszczona a dwór spalony przez Rosjan w 1945 roku.
