Prawdziwie królewska rezydencja, jedna z najokazalszych – jeżeli nie najokazalsza – w Wielkopolsce. Wczesnoklasycystyczny pałac wzniesiono dla generała Jana Lipskiego w latach 1771-1775.

Bulla papieża Innocentego II z 1136 r. wymienia Podolin jako posiadłość arcybiskupów gnieźnieńskich. W 1335 r. wieś dziedziczył Kiełcza, syn Piotra.

Lipka (niem. Linde) jest to stara wieś szlachecka, należąca do klucza złotowskiego, jedna z najstarszych miejscowości na ziemi złotowskiej.

Wielka Łęka była niegdyś własnością Krzysztofa hrabiego z Brudzewa Mielżyńskiego. Majątek należał do rodziny hrabiów Mielżyńskich przez kilka pokoleń.

Pierwsza wzmianka o wsi Arcugowo pochodzi z 1251 r. - jest to data przywileju nadanego przez księcia Przmysława I.

Okazały rodowy pałac w Posadowie należący do Władysława Łąckiego i jego żony, Antoniny Skórzewskiej należy zaliczyć do stylu francuskiego, który jest uznany za jeden z polskich stylów stosowanych w rezydencjach ziemiańskich.

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy pod koniec XIV w. Była własnością szlachecką. W 1580 r. jako właściciele wymieniani są: Marcin Lwowski i Marcin Pakosławski.

Nowy pałac został wzniesiony po pożarze starego, jeszcze barokowego w 1891 roku przez Tadeusza Jackowskiego, syna Maksymiliana Jackowskiego.

Lewków wzmiankowany jest co najmniej od 1413 roku. W XVII i XVIII w. był własnością Koźmińskich, z których Adam, kasztelan rogoziński, wystawił tu obszerny drewniany dwór.

Błociszewo od 1793 roku było własnością rodziny Kęszyckich. Pałac w Błociszewie powstał w 1893 roku z inicjatywy Florentyny z Chłapowskich.

Wzmianki o Smuszewie pojawiają się w źródłach historycznych już przed 1434 r. W latach 1577-1599 majątek składał się z 2 części: Janowej i Łukaszowej (Smoszewskich).