Pierwszy dwór drewniany alkierzowy powstał najprawdopodobniej na przełomie XVII i XVIII w. Za Iżyckich wzniesiony został kolejny, modrzewiowy dwór, który w części dotrwał do czasów dzisiejszych.
Okres międzywojenny był czasem odbudowy majątku. W 1933 r. w wyniku działu rodzinnego większą część majątku przejęli Janina i Bolesław Studziński, którzy zostali faktycznymi gospodarzami do chwili upaństwowienia.
Drewniany dwór zbudowany został w XIX wieku przez ród Zarańskich. Do wybuchu II wojny światowej w skład majątku wchodził m.in. drewniany dwór i park ze stawem.
W części północnej znajdowało się zaplecze ogrodnicze i zabudowania gospodarcze wraz z częścią południową i wschodnią obejmującą trzy stawy: Irena, Pod Pałacem i Kępa
Dwór w Gałęzowie wybudowano około 30 km od Lublina prawdopodobnie na miejscu wcześniejszego zabudowania. Parterowy dwór powstał z grubych bali modrzewiowych.
Ostatnimi właścicielami była rodzina Kuźnieckich. Po wojnie w pięknym modrzewiowym dworze znalazł siedzibę ZPOW. Od 1999 roku obiekt znajduje się w rękach prywatnych.
Przebudowa jaką przeprowadzono w latach 1962-1970, doprowadziła do niemal całkowitego zatarcia pierwotnego kształtu budynku i jego walorów zabytkowych.
Dawny ośrodek dworsko-folwarczny usytuowany był po zachodniej stronie głównej drogi. Na pozostałościach murowanego dworu wzniesiony został nowy budynek szkoły.