Pierwsze wzmianki o Gościcinie pochodzą z 1600 roku (inne źródła wskazują wiek XV). Mimo swojej niedługiej historii wieś posiadała aż 4 obiekty o charakterze dworskim.

Pierwsza wzmianka o wsi Rybno pochodzi z 1382 r. W tym roku, dokładnie 11 listopada, komtur gdański Walpot von Bassenheim nadał wiernemu Pantkenowi Marcenowiczowi wieś Rybno na prawie chełmińskim.

O dworze w Płaczewie nie odnaleźliśmy żadnych wzmianek historycznych.

Perlino w 1337 r. posiadało prawo pomorsko-polskie. W 1457 r. wieś otrzymali trzej kuzynowie Perłowscy od ks. Eryka dok. na Tessin, Perlow i Milchow. Bogusław X potwierdził w 1514 r. dobra Antoniemu Perlow.

O dworze w Jęczewie nie zachowały się żadne wzmianki historyczne.

Pierwsze wzmianki o Lisewie poznajemy już w XV w. Właścicielami wsi była wtedy szlachecka rodzina Lisewskich. Majątek został ustanowiony na prawie polskim. W 1575 r. majątek został podzielony.

Obecnie w dworze mieści się dom spokojnej starości.

W 1364 r. mistrz Zakonu Krzyżackiego Winryk von Kniprode nadał wieś Szczepanowi von Blandzekow. Gniewino (niem. Gnewin) w 1476 r. otrzymały pp. cysterki z pobliskiego Żarnowca od Marcina Roppke.

Strzelęcino (niem. Strellentin) jest określane w dokumentach jako majątek rycerski. W 1780 r. dziedzicem był tu niejaki Wetke. W 1648 r. majątek należał do parafii brzeźniskiej.

Dwór już nie istnieje. Po zabudowaniach gospodarczych pozostała jedynie obora i stodoła.

O dworku w Rumi zachowało się niewiele wzmianek historycznych. Jego historia od początku ściśle wiąże się z kuźnicą rumską. Najstarsze dokumenty wykazują, że już w drugiej połowie XVI w. znajdowały się tu obiekty wodne.

Czymanowo było wsią rycerską należącą do Zalewskiego. Do 1872 r. obowiązywała niemiecka nazwa wsi. W 1873 r. nazwa Czimenau została przez pruskich propagandystów niemieckich zweryfikowana jako zbyt kaszubska.