Dwór w Borku

Borek, dawniej znana jako Waldeck, to wioska szlachecka, która przestała istnieć od czasów II wojny światowej. Jest to starożytna osada szlachecka. W martykule rycerskiej Borek pierwotnie należał do Osieka. W 1701 roku został zanotowany jako Borek pustkowie.

W latach 1828 i 1832 Borek był własnością podpułkownika Leo von Zelewskiego. W 1869 roku majątek był w rękach von Dombrowskiego, a później Friedrichs z Sopotu.

W 1871 roku Borek i Szopa, jako szlacheckie przysiółki, były częścią Strzepcza i liczyły 8 dymów. Następnie stały się pobocznym majątkiem Dargolewa. W tym czasie połączono Dargolewo, Borek i Szopę, tworząc obszar dworski pod nazwą Waldeck, ponieważ w Prusach Zachodnich istniało już zbyt wiele miejscowości o nazwie Borek. Drugim powodem zmiany nazwy wsi było odebranie jej słowiańskiej nazwy i zastąpienie jej niemiecką. W 1879 roku stała się własnością Dombrowskich. Pod koniec XIX wieku majątek należał do rodziny Friedrichs-Zoppot i był częścią obwodu Strzepcz.

W 1921 roku obszar dworski Borek obejmował: Borek Folwark, Borek Cegielnia oraz osady Kiepershuette, Kostenkowa, Labiok, Paradyż i Porzecze. W 1928 roku wieś była częścią Dargolewa.

W 1936 roku istniała gromada Borek w gminie Strzepcz. Do gromady należały: Borek wieś oraz pustki: Gwiżdzówka, Raj, Szopy i Zabijak.

We wrześniu 1939 roku Niemcy wysiedlili ludność cywilną z wsi i urządzili na jej terenie lotniczy poligon wojskowy. W 1945 roku pierwsi mieszkańcy powrócili do swoich domów, lecz już w 1947 roku zostali ponownie wysiedleni przez polskie władze wojskowe, które przejęły teren na istniejący do dziś poligon lotnictwa marynarki wojennej.

O samym dworze informacje się nie zachowały.

• Franz Schultz, Dzieje powiatu wejherowskiego i puckiego, Gdańsk - Puck - Wejherowo 2011
• Józef Belgrau, Strzepcz dzieje wsi i parafii, Pelplin 2013
• Radosław Kamiński, Dwory i pałace Północnych Kaszub

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska