Po raz pierwszy o istnieniu dworu w dobrach Radonie-Dąbrówka dowiadujemy się z aktu kupna-sprzedaży tychże dóbr z 21 czerwca 1796 roku.

Dwór powstał na miejscu wcześniejszej siedziby, istniejącej w 1760 roku.

W okresie międzywojennym własność Janusza Regulskiego, prezesa spółki „Siła i Światło”, oraz jego żony Haliny z Maciejowskich.

Elewacje dworu boniowane. W XVII wieku Izdebno Kościelne było zapewne własnością Izbieńskich, w tym w 1621 roku Adama Izbieńskiego, podczaszego sochaczewskiego.

W rękach rodziny Iwaszkiewiczów Stawisko pozostawało aż do śmierci pisarza.

W tylnej elewacji na osi ryzalitu przeszklona weranda. Elementy snycerskiej dekoracji swobodnie nawiązują do tzw. stylu szwajcarskiego.

Od 1913 roku w rękach Piotra i Marii Bagniewskich, a od 1917 roku Edwarda Broel-Platera z Osuchowa, który pozostawał właścicielem aż do końca.

W 1783 roku Grzegorzewice należały do Władysława Mieczyńskiego, chorążego mszczonowskiego, w 1909 roku do Jana Kijewskiego, a w latach dwudziestych Zofii Kuszell.

W końcu XVIII wieku Osowiec należał do Górskich, w tym w 1783 roku do Feliksa Górskiego, chorążego warszawskiego.

Założenie dworskie w Jordanowicach zostało wchłonięte i zniszczone przez rozrastające się miasto.

W początkach XX wieku własność Bychowców, w tym w 1909 roku Zdzisława Bychowca.

W końcu XVIII wieku Chylice były własnością Zawistowskich. Dwór wzniesiony być może w drugiej połowie XVIII wieku i potem nieco modyfikowany.