Obecnie w dworze mieści się dom spokojnej starości.

W I poł. XV w. wieś występowała na prawie polskim i płaciła podatek w naturze, ponadto miała obowiązek dostarczania panu przewodnika przez swoje ziemie. Pierwsza wzmianka o Paraszynie datowana jest na 1437 r.

Strzelęcino (niem. Strellentin) jest określane w dokumentach jako majątek rycerski. W 1780 r. dziedzicem był tu niejaki Wetke. W 1648 r. majątek należał do parafii brzeźniskiej.

Pierwsza wzmianka o Godętowie pochodzi z 1284 roku. Wtedy książę pomorski Mściwój (Mestwin) nadał wieś Bożejowi, synowi Witka. Otrzymał on te ziemie pośmiertnie, za zasługi w boju.

W XVI w. Wódka była najprawdopodobniej małą osadą folwarczną otoczoną podmokłymi łąkami oraz lasami. W 1658 r. nabył ją na zasadzie zastawu Bonin Sulicki. Po 46 latach, jego spadkobiercy sprzedali wódkę.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi już z 1356 roku. W XV w. wieś była wolnym majątkiem rycerskim, a jego właściciel płacił polski podatek w naturze np. w świniach, kozach czy wołach.

Pierwsza wzmianka o Wielistowie (Felstow, Velischtow) pochodzi z 1437 roku i określa go jako wolny, kaszubski majątek rycerski. W 1493 r. w przywileju lennym majątek figuruje jako własność rodu von Feldstan.

Początkowo majątek Bożepole Małe był połączony z innym – Bożepole Wielkie. Dopiero w roku 1628 rozdzielono je na dwa osobne majątki. Należały one wówczas do dwóch rodzin: von Bochen i von Lantosch.