Wieś wzmiankowana była już w 1480 r. Była to rodowa posiadłość biesowickiej linii rodu von Zitzewitz. W 1738 roku Jerzy Kazimierz sprzedał majątek hrabiemu Adamowi Joachimowi von Podewils. Dobra ponownie wróciły do Zitzewitzów w 1803 r. Zostały one odkupione przez Franciszka Marcina von Zitzewitz z Ciecholubia. Ostatnim przedwojennym właścicielem Biesowic był Ernest Wilhelm.

Murowany pałac wraz z założeniem parkowym powstał w II połowie XIX wieku. Składał się z dwukondygnacyjnego korpusu głównego i dwóch dobudówek. Na ścianie licowej pałacu znajduje się ryzalit mieszczący sień wejściową i podjazd wsparty na czterech kolumnach. W sieni zachowały się paradne schody z bogato rzeźbioną drewnianą balustradą. Część parterowa miała charaktery reprezentacyjny, piętra zaś stanowiły prywatne apartamenty. W parku, w pobliżu rezydencji, znajdziemy również pomnik-mauzoleum w formie gloriety, który upamiętnia ofiary I Wojny Światowej.

Obecnie pałac jest w rękach prywatnych.

• Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Słupsk 1998.
• M. Mazur, H. Soja, Ziemia słupska - dzieje i kultura: objaśnienia do mapy etnograficzno-historycznej powiatu słupskiego, Słupsk 2003.
• Rejestr zabytków nieruchomych, stan na 01-09-2016.
• Program opieki nad zabytkami powiatu słupskiego na lata 2009 - 2012.
• www.odyssei.com 

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcia wykonał: www.zamki.rotmanka.com, autor: Włodzimierz Jacek Adamski, 2017 r., www.zamkilubuskie.pl, Jerzy Dubiel (zdjęcia udostępnione za zgodą autorów).

Litografia: Alexander Duncker, Wiejskie dwory, pałace i rezydencje szlachty pruskiej, wraz z rodziną królewską, rezydencjami letnimi, ogrodami przypałacowymi, artystycznie wykonane,
z kolorowymi ilustracjami i tekstem w okresie 1857-1883 [dostęp: www.digital.zlb.de]