Dworek Św. Antoniego a właściwie współczesna kwatera agroturystyczna stylizowana na dworek, spełniający funkcję spokojnego miejsca pod imprezy rodzinne, okolicznościowe ze smaczną domową kuchnią.

O wsi Brudzewo dowiadujemy się po raz pierwszy w 1285 roku, kiedy to książę Mściwój podarował wieś klasztorowi św. Klary w Gnieźnie. Następnie w 1376 bracia Stanisław i Mikołaj, synowie Alberta z Łebcza, przekazali wieś komturowi gdańskiemu.

O Żelistrzewie dowiadujemy się już w XIII wieku. Dziedzicem wsi był Gustaw Below. Za czasów krzyżackich osada należała do komturstwa gdańskiego. W 1469 r. król Kazimnierz zapisał Ściborowi i jego braciom za wierne usługi 500 grz. na Żelistrzewo.

Na terenie tym w VII-XIII wieku znajdowało się grodzisko wczesnośredniowieczne. Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1224 r., kiedy to Świetopełk potwierdził posiadanie klasztoru oliwskiego.

W samym centrum wsi przy głównej drodze stoi stary kaszubski dwór z białymi ścianami i czarnym szkieletem konstrukcji belek. Przed 1270 r. wieś była własnością Eufrozyny, małżonki księcia Świętopełka.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1277 roku. Około połowy XVII wieku właściciele Sławutówka - Wejherowie wystawili na sprzedaż swój dwór. Po nich staje się on własnością króla Jana III Sobieskiego (1685-1697).

Kolejna znamienita własność rodowa z nieistniejącym dziś już dworem. W 1394 r. odnotowano pierwszą informację o Radoszewskich, potem przypisani do wsi byli Łyśniewscy z Parszkowa (1776-1909).

W 1308 r. Rzucewo wchodzi w skład posiadłości kasztelana puckiego, rok później przejął je Zakon Krzyżacki. W 1380 właścicielami Rzucewa byli bracia Mikołaj i Tymoteusz Schoneggke, z kolei w 1466 r. przyłączono je do Prus Królewskich.

Wieś pierwotnie książąt pomorskich, następnie zakonu krzyżackiego. Dnia 1 marca 1378 roku prawo chełmińskie nadaje wsi wielki mistrz Zygfryd Walpot von Bassenheim. Folwark założył w poł. XVI wieku starosta pucki Jan Zawadzki.

Z 1392 roku pochodzi pierwsza wzmianka o wsi, będącej własnością Ścibora z Krostkowa. W późniejszym okresie nazwa folwarku widniała na mapach jako Emilshof. W roku 1871 radca Hagen z Sobowidza postawił w centrum wsi pałac.

O dworze z Łyśniewa wiemy niewiele, pozostały po nim nieliczne zdjęcia ukazujące stan degradacji zabytku (obalone drzewo przyśpieszyło zniszczenie budynku). Natomiast o obszarze dworskim Łyśniewo pierwsze informacje datuje się na 1552 rok.

W 1366 roku Wielki Mistrz Winryk von Kniprode nadał dobra Oslanyno Szymonowi z Osłaszewa. Nieco później, w 1418 r. folwark klasztorny z karczmą i młynem obejmuje klasztor kartuzów.