Pałac Rekowo Górne

Z 1392 roku pochodzi pierwsza wzmianka o wsi, będącej własnością Ścibora z Krostkowa. W późniejszym okresie nazwa folwarku widniała na mapach jako Emilshof. W roku 1871 radca Hagen z Sobowidza postawił w centrum wsi pałac eklektyczny, inspirowany architekturą włoską. Zarządcą pałacu przez lata był doktor Paul Mahncke - późniejszy właściciel aż do II wojny światowej. Po 1945 r. w budynku mieścił się PGR, potem Instytut Warzywnictwa (od 1968 r. placówka naukowa). W 1994 r. kupił go właściciel prywatny, obecnie po krótkiej, aczkolwiek kapitalnej renowacji znajduje się w nim Hotel Wieniawa.

Pałac z połowy XIX w. na planie prostokąta, z czworoboczną wieżą widokową, odrestaurowany park z wieloma atrakcjami m.in. sportowymi (całoroczne korty tenisowe, boiska do gier zespołowych, symulator golfa) oraz kaplica myśliwych w pobliskiej, odnowionej kuźni.

• Opracowanie tekstu: Radosław Kamiński, w tym:
• Diecezja chełmińska. Zarys historyczno-statystyczny, Pelplin 1928.
• Gmina Puck…Piękno odkryte. 20-lecie samorządu, red. Jan P. Dettlaff, Puck-Bydgoszcz 2010.
• Radosław Kamiński, Szlakiem dworów i pałaców Północnych Kaszub, Wejherowo 2006.
• Franciszek Mamuszka, Ziemia Pucka. Przewodnik Krajoznawczy, Warszawa 1989.
• Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po ziemi kaszubskiej, Lwów-Warszawa 1924.
• Franz Schultz, Dzieje powiatu wejherowskiego i puckiego z 1907 r., tłumaczenie z 2011 r., Gdańsk-Wejherowo.
• Piotr Skurzyński, Radosław Kamiński, Dziedzictwo kulturowe Północnych Kaszub, Wejherowo 2008.

Zdjęcie: Radosław Kamiński (udostępniono za zgodą autora).