Pierwsza wzmianka o wsi Mikorowo pochodzi z dokumentu z 1301 r. Wówczas jako właściciel wymieniany jest wicehrabia ze Sławna (w innych źródłach rodzina von Schwave). W 1330 roku w źródłach historycznych jako właściciela wymienia się: Woylaus de Micorow (cytat oryginalny).
Od 1480 roku majątek należał do rodu von Grumbkow, a od 1527 roku do von Puttkamer.
W 1732 roku dobra mikorowskie nabył Christian Ernst von Münchow, potomek radcy książąt pomorskich Petera von Münchow. Był on tajnym radcą i prezesem izby skarbowej Nowej Marchii oraz komturem zakonu Św. Jana. To on wybudował we wsi piękny dwór. Jego synowie: Wilhelm, Ernst Philipp i Karl Gustav otrzymali tytuł hrabiowski. Majątek po ojcu odziedziczył ostatni z nich, kapitan Karl Gustav von Münchow. Mikorowo było w posiadaniu rodziny do 1860 r. W 1784 r. we wsi był folwark, kuźnia, karczma, kilka wyodrębnionych folwarków nad Łupawą oraz działał tu kaznodzieja.
Później właścicielką była młodsza, biologiczna córka Wilhelma Carla hrabiego von Münchow z Mickrow, który zmarł tutaj w 1860 roku. Był on byłym majorem pruskiego regimentu kirasjerów, posiadaczem Żelaznego Krzyża i Rycerzem Zakonu św. Jana, oraz jego małżonki Auguste von Weiher-Lischnitz, która również zmarła tutaj w 1864 roku. Ta młodsza córka jest prawnuczką wcześniej wspomnianego hrabiego Karla Gustava i nosi imię Ida Johanna, hrabina von Münchow. W roku 1852 wyszła ona za mąż za Oscara von Woldeck-Arneburg z Wottnogge. Ida Johanna postawiła w miejscu dawnego dworu, nowy obiekt, który jest opisywany w źródłach jako surowy i przytłaczający starą rezydencję.
W 1884 roku właścicielem został Wilhelm Wallenius, a potem jego syn Mikołaj. Kolejnym nabywcą majątku stał się Franz von Mitzlaff, a potem jego syn Nikolaus (od 1899 do 1920 roku). Ostatnią przedwojenną właścicielką była Ellen von Mitzlaff z domu Heymann.
Dwór w Mikorowie został zburzony w latach 70-80 XX w.
W XVIII w. miały tu miejsce rozruchy wywołane osadzeniem w parafii pastora nie znającego języka kaszubskiego. Wieś zamieszkiwała liczna, lecz biedna, szlachta kaszubska. W ciągu półwiecza, dzięki sprawnie działającej pruskiej szkole oraz likwidacji kaszubskich kazań, doprowadzono do całkowitego zgermanizowania wsi.
Sklep
Ogłoszenia
