Dwór w Robakowie

Robakowo (niem. Robakau) należało do najstarszych majątków szlacheckich okręgu puckiego. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1335 roku. Od najdawniejszych czasów było podzielona na wiele udziałów szlacheckich. Według polskiego prawa dziedziczonego w razie braku męskich potomków majątek szlachecki miał powrócić do pana ziemskiego. Podobnie było z Robakowem. Rybicki pucki chciał pouczyć w tej sprawie swojego urzędnika. Sprzeciwiła się temu wdowa po ostatnim właścicielu, odmawiając przeniesienia praw własności. Doszło do procesu, w wyniku którego panowie ziemscy (rycerze zakonni) zgodzili się na polubowne rozwiązanie sporu.

W 1450 roku pewien Wabiensnitz Tomytz z Robakowa wraz z sąsiadami założył rękojmię za Reckena. W 1576 roku Robakowo należała do dóbr śmiechowsko-nanickich i było w posiadaniu Adriana Jackowskiego, który sprzedał majątek Ernestowi von Weiher (Wejher). Jednak w tym czasie również inne rody rościły sobie prawo do Robakowa. W 1586 roku doszło do ugody, zgodnie z którą dwa majątki miały zostać odstąpione członkom rodzin Jannowitzów (Janowskich) i Bolszewskich.

W 1600 roku Robakowo było podzielone na cztery części. Jako właściciel wymieniony był Janowski z Robakowa i Bolszewski z Bolszewa. W 1624 roku właścicielem był von Robakowski z Robakowa. W 1624 roku Anna von Robakow (Robakowska, wdowa po Stanisławie) z Franzem Warzawskim skarżyli klasztor w Żarnowcu. W 1625 roku Kaspar Ernst Janowski złożył skargę przeciwko Pawłowi Miodunce Robakowskiemu na Robakowie. W 1626 roku Anna Miodunkowa Robakowska, córka Pawła Miodunki Robakowskiego, wydana za Jerzego (Georga) Bacha Gowińskiego, wniosła roszczenie do pewnej kwoty pieniężnej ustanowionej na jej majątku rodowym w Robakowie. W 1627 roku Janowski na Robakowie został postawiony przed sądem.

W 1773 roku Robakowo należało do trzech właścicieli Jana Fryderyka von Janowitz z Bolszewa, który utrzymywał dzierżawcę Schachta von Chmieliński i von Gowiński.

W latach 1875 – 1900 należał do czterech właścicieli: Antoniego Żelewskiego, Feliksa Malotki, Anastazji Dekowskiej (ur. Warszewska), Antoniego Sychowskiego.

Anastazja Dekowska urodziła się 9 października 1846 roku w dworze w Robakowie. Była córką Feliksa Warszewskiego i Ernesty z domu Paszke. W 1815 roku Ksawery Warszewski z Niepoczołowic kupił córce Anastazji wieś Robakowo za 8615 talarów (tu prawdopodobnie chodzi o inną datę, gdyż Anastazja urodziła się dopiero w 1846 roku). Anastazja po śmierci teścia Jakuba Dekowskiego (w 1883 roku) miała kłopoty z zarządcami, a synowie nie byli zainteresowani gospodarstwem rolnym.

W okresie międzywojennym w Robakowie były dwa folwarki. Właścicielami byli Władysław Bertrand i Teofil Pries. Zostali wysiedleni z majątków na początku II wojny światowej.

Dwór w Robakowie nie zachował się do współczesnych czasów. Być może stojący na jego miejscu obiekt parterowy, zbudowano na jego fundamentach.

• Radosław Kamiński, Dwory i pałace powiatu wejherowskiego. Historia, architektura, 2024
• Zbigniew Klotzke, Parafia i kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca w Luzinie, Luzino 2002
• Zbigniew Klotzke, Bedeker Luziński, Luzino 2004
• Franz Schultz, Dzieje powiatu wejherowskiego i puckiego, Gdańsk – Puck – Wejherowo, 2011

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcie: Radosław Kamiński