Dwór w Damnie

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z kronik z 1325 roku. Damno składało się niegdyś z dwóch części zwanych Wandisch Dammen i Gross Dammen. Pierwsza część zamieszkana była przez Kaszubów, a w drugiej mieszkali niemieccy koloniści. W 1419 roku Damno było częścią dóbr Zakonu Krzyżackiego. Gospodarzyli na nich von Schwavenowie, von Weiherowie i von Belowie. W 1696 roku Gard von Below sprzedał wieś Klausowi Heinrichowi von Lettow. Klaus posiadał wieś jeszcze w 1717 roku. W 1800 roku wieś należała do rodziny von Mitzlaff. W 1838 roku wieś zakupił Arnold za 40 tysięcy talarów. Księga adresowa wymienia kilku ostatnich właścicieli: rodzina Arnold (1884 rok), porucznik Fritze (1893 rok), A. von Livonius (1924/28 rok) oraz Dr E. von Livonius (do 1945 roku).

Dwór znajdujący się w Damnie został wybudowany w latach 30-tych XX wieku.

Według legendy pałac dawnych właścicieli zapadł się, gdy jego pani poszczuła psami żebraczkę - nie wiadomo jednak jakich właścicieli i jakiego obiektu dotyczy owa legenda.

• Karl-Heinz Pagel: Der Landkreis Stolp in Pommern. Zeugnisse seiner deutschen Vergangenheit. Lübeck 1989.
• Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Słupsk 1998.
• Ks. Władysław Szulist Lipusz, Dekanat główczycki Parafia Damno (Danmen) [w:] Naji Gochë : regionalny magazyn społeczno-kulturalny, nr 3, Borowy Młyn 2008.

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcia: www.zamki.rotmanka.com, autor: Włodzimierz Jacek Adamski, 2013 r. (udostępniono za zgodą autora)