Majątek Unieszynko był podzielony na cztery części (A, B, C i D). Do jego właścicieli należały rodziny: Grubbe (Grubbowie), Plochen, Plochnitz (Płochniccy) oraz Bialk (Białkowie). W 1784 r. właścicielami czterech folwarków byli: Marcin i Henryk Czapscy, Jerzy Wawrzyniec Ossowski oraz do rody Grubba i Maszewski. Część A często zmieniała swoich właścicieli. B został wykreślony z dokumentów w 1847 roku. Natomiast C i D miały w XIX wieku kilku właścicieli. Ostatnim z nich był Paul Moek. W roku 1902 Paul Moek sprzedał majątki C oraz D związkowi osadniczemu. Własną posiadłość podzielił natomiast na 19 mniejszych gospodarstw (350 ha). Po 1945 roku majątek Unieszyno został zakupiony przez Ernsta Dahlmann. W marcu 1945 roku mieszkała w nim rodzina państwa Lehmanów oraz rodzice pani Lehmann. Przed wkroczeniem Armii Czerwonej do miejscowości wszyscy zdecydowali się na ucieczkę w kierunku Zatoki Gdańskiej. Jednak na wysokości Godętowa zostali schwytani. Kazano im zawrócić do Unieszynka. Po powrocie nie mogli wrócić do dworku, pomimo iż był ich własnością. Powodem było wprowadzenie się Polaków do tego budynku. Rodzina Lehmanów przeprowadziła się więc i zajęła jeden z opuszczonych budynków we wsi. Dopiero w sierpniu 1945 roku otrzymali zgodę na wyjazd na Zachód.
Obecnie dworek znajduje się w rękach prywatnych i pełni funkcję mieszkań.
