Stodołowaty drewniany dwór parterowy, wzniesiony zapewne w końcu XVIII wieku i być może w późniejszym czasie rozbudowany. W XX wieku pierwotny czterospadowy dach gontowy zastąpiono dachem dwuspadowym krytym blachą. Wejście poprzedzone otwartą werandą. Na zachód od dworu znajdował się kiedyś murowany lamus, wzniesiony zapewne w XVIII wieku, parterowy, z podcieniem kolumnowym w ścianie szczytowej i sklepionymi pomieszczeniami. Był miejscem przeznaczonym do przechowywania cenniejszych przedmiotów, dokumentów, ksiąg, które w wypadku pożaru nie miałyby szans przetrwania w drewnianym dworze. W chwili najazdu lub innego niebezpieczeństwa mógł też niczym donżon średniowiecznego zamku służyć jako ultimum refugium – miejsce „ostatecznego schronienia” dla domowników. Nie wydaje się jednak, by w XVIII wieku w przeciwieństwie do wieków XVII i XVI funkcja obronna lamusa była poważnie brana pod uwagę przy jego budowie, poza ewentualnym wymiarem symbolicznym. Murowany lamus zachował się przy drewnianym osiemnastowiecznym dworze w Baczkach.
W końcu XVIII wieku własność Rogowskich, a w XIX wieku Bogusławskich.
Dom w bardzo złym stanie. Resztki zdewastowanego małego parku. Obiekt zamieszkany, dostępny z zewnątrz.