Twój koszyk jest pusty
Liczba produktów w koszku: 0.
Lokalizacja: województwo mazowieckie, powiat grójecki, gmina Grójec
Rodzaj obiektu: | Dwór |
Stan zachowania: | Nieznany |
Przeczytaj więcej informacji o dworze w Krobowie. Poznaj jego historię. Miłego czytania!
Krobów, zwany też dawniej Krabowo, był w 1783 roku własnością Gogolewskich. W 1909 roku należał do Stanisława Okęckiego i Edmunda Mysyrowicza, później do Logów. Po nich właścicielami całości lub części byli: Włodzimierz Bogdański, Adolf Bossak, Bierzyńscy, Oppenheimowie, od 1924 roku i aż do końca – Leon i Julia Hajdzionowie.
Dwór wzniesiony w stylu często określanym jako neorenesansowy, choć w rzeczywistości łączącym cechy serliowskiej renesansowej willi włoskiej typu Poggio-Reale o wyraźnie zarysowanych partiach skrajnych, z tradycyjnie podłużnym planem polskiego dworu i pewnymi cechami szwajcarskiego „szaletu”, jak dwuspadowe dachy z szerokimi okapami i snycerska dekoracja więźby dachowej. Nad wejściem poprzedzonym schodami daszek wsparty na dwóch cieniutkich kolumienkach na cokołach, a ponad nim wystawka dachowa. Skojarzenie z renesansem rodzą również półkoliście zamknięte okna przypominające tak często spotykane w renesansie arkadowe portyki i loggie. Również w zachwianiu symetrii można się dopatrywać związków z typem nieregularnej włoskiej willi. Nie zmienia to jednak faktu, że ten wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku dwór uznać należy za strukturę eklektyczną. Dodatkowym argumentem przemawiającym za eklektycznością budowli są podziały ścian lizenami, płycinami i gzymsami różnego kształtu, pozbawionymi jednoznacznej stylowej proweniencji. Dwór w Krobowie zwraca uwagę również z innego powodu. Uderzające jest jego podobieństwo do wznoszonych w tym czasie... dworców kolejowych. Skojarzenie to jest jedynie błędne w swej kierunkowości. Nie istniał przecież wzorzec dworca kolejowego, kiedy pojawiała się w XIX wieku kolej. Sięgnięto więc do architektury rezydencjonalnej. Polskie słowo „dworzec”, pochodzące od słowa „dwór”, podobnie jak niemieckie „Bahnhof ” od słowa „Hof ”, usankcjonowało to architektoniczne zapożyczenie. Podobnym architektonicznym zapożyczeniem były kształtowane na wzór zamków fabryki czy przybierające formę wież zbiorniki wodne. Dopiero zrodzony z nowej epoki modernizm fabrykom, stacjom kolejowym, bankom, biurom, centrom handlowym nadał odpowiednie „naturalne” dla nich kształty, im tylko właściwe. Dziś odwrotnie, w słowniku modernistycznej architektury nie istnieje forma odpowiednia dla ziemiańskiej siedziby. Nie istnieje też możliwość architektonicznego zapożyczenia, które było i pozostaje czymś fałszywym. Potwierdza to tylko oczywistą prawdę, że dwór szeroko rozumiany jako zjawisko kulturowe, w tym architektoniczne, należy do przeszłości i nie ma drogi do jego wskrzeszenia w żadnej formie, w żadnym czasie i w żadnym miejscu.
Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcie: Piotr Libicki
Powyższy opis pochodzi z publikacji Piotra Libickiego, pt. "Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu".
Publikacja "Dwory i pałac wiejskie na Mazowszu" została wydana przez wydawnictwo REBIS.
Opis książki od wydawcy:
Przewodnik dokumentujący ziemiańskie siedziby; prawie 600 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego. Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu to kolejna po bestsellerowych Dworach i pałacach wiejskich w Wielkopolsce książka-katalog-przewodnik poświęcona historycznym siedzibom ziemiańskim. W książce opisanych zostało 629 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego.
Współautor publikacji: Marcin Libicki
ISBN: 978-83-7301-826-6
Ostatnie wydanie: 2013 r.
Nakład książki został wyczerpany
Piotr Libicki (ur. 1973 r.), historyk sztuki, członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, autor i współautor przewodników i książek, w tym serii poświęconej dworom i pałacom wiejskim w Wielkopolsce, w Małopolsce, na Mazowszu i na Podkarpaciu. W latach 1999-2009 współpracownik Telewizji Polskiej w Poznaniu, autor i współautor ponad 100 programów krajoznawczych i reportaży. W latach 2013-2015 gościnny wykładowca w Instytucie Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM, a w latach 2018-2019 w Instytucie Historii Sztuki UAM. Od 2013 roku pełnomocnik Prezydenta Miasta Poznania ds. estetyki miasta.
Indico S.C. , Przyjaźni9, 84-215 Gowino
NIP: 5882424318, REGON: 366309509
Kontakt z redakcją: