Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1356 roku i związana jest z poświęceniem kościoła przez biskupa kamieńskiego Jana. Inne źródła podają, że pierwszy kamień kościoła wiejskiego został położony już w 1355 roku. W 1484 roku książę Bogusław połowę wsi przekazał jako lenno mieszczanom słupskim. Tym samym powstały Zimowiska i Grabno (niem. Wintershagen). Od XIV w. Wintershagen należało do rodu von Winterfeld, który przybył tu z Vorpommern1. Do najważniejszych z tego rodu należeli: pani Winterfeld, która poślubiła Polte z Weitenhagen2.
A w kolejnym pokoleniu byli to Dettlaf, Henning i Claus. W Musterolle3 z 1523 roku wymieniany jest Cort Winterfeldth. W 1563 roku we wsi mieszkał Lucas Winterfeld. Rodziny Ramel i Schwaven również należały do właścicieli wsi. Nie wiadomo jednak, która z rodzin posiadała część z dworem obronnym. W 1717 roku całym majątkiem zarządzał Ernst Bigislaff von Podewils. Około 1784 roku dobra należały do hrabiego Otto Friedricha von Podewils, ppor. Gwardii Królewskiej. Sprzedał on Wintershagen swojemu dzierżawcy Johannowi Kratz. To on rozpoczął budowę nowego dworu na fundamentach starej rezydencji obronnej. Nowy dwór został wybudowany w stylu klasycystycznym. Budynek został wzniesiony z cegły na kamiennym fundamencie, na planie prostokąta, z dachem naczółkowym z wolimi oczkami, wtórnie krytym eternitem. Johann zmarł w 1822 roku, a jego majątek odziedziczyli synowie Gustav i Heinrich. Gustav otrzymał część A Heinrich część B. Poprzez zawarcie związku małżeńskiego kolejnym właścicielem części A został Konrad von Uckermann. Dobudował od do dworu oficynę od strony północnej. Nawiązywała ona do stylów historycznych neorenesansu, ale o bardzo uproszczonej formie. Po śmierci Konrada w 1910 roku jego najstarszy syn Konrad Georg otrzymał część A. Ten z kolei zmarł w 1923 roku. Kolejnym dziedzicem tejże części w 1940 roku został Ernst Henning. Zmarł on w 1944 roku w Rosji. Z kolei część B w 1872 roku została przekazana przez Heinricha Kratza jego synowi Carlowi. W 1878 roku Carl Kratz stał się właścicielem wsi Przewłoka (niem. Strickershagen). Zarządzał on z powodzeniem obydwoma majątkami przy użyciu najbardziej zaawansowanych metod rolnictwa. Zmarł na raka, a jego majątki przejął jego syn Leo. Ten sprzedał Przewłokę i część B omawianej wsi w 1914 roku panu Mach. Później niejaki pan Boenisch zarządzał częścią B Wintershagen.
Obecnie dwór i oficyna są własnością spółdzielni mieszkaniowej. Z kolei park należy do słupskiej Agencji Nieruchomości Rolnych.
Sklep
Ogłoszenia
