Twój koszyk jest pusty
Liczba produktów w koszku: 0.
Najstarsze wzmianki o wsi Bielawa pochodzą z 1288 roku. Istnieją jednak wzmianki, iż okolice Bielawy były zamieszkane już wcześniej. Pałac powstał w 1598 roku z inicjatywy F. Dieriga juniora. Inne źródła podają, iż pałac został wybudowany przez Wolfa i Heinricha von Siedlitz.
Wieś wzmiankowana była już w XIII wieku. W 1583 roku otrzymała prawa miejskie, które utraciła w 1945 roku. Przez stulecia wieś należała do rodów zu Dohna, von Stosch i von Lestwitz. Pałac powstał w pierwszej połowie XVII wieku.
Utworzone w 1999 r. województwo dolnośląskie to w większości część historycznego Śląska, obszaru sięgającego od Cieszyna po Kwisę, od Opawy po Zieloną Górę, który od X w. był terenem rywalizacji królestwa Czech, tworzącego się państwa polskiego i Cesarstwa Niemieckiego.
Według danych z bazy NID, pod koniec kwietnia 2016 r. na terenie województwa dolnośląskiego znajdowało się 8429 zabytków wpisanych do księgi rejestru A, co stanowi 11,89% zasobu krajowego.
Zapewne najbardziej uchwytna cecha dziedzictwa kultury materialnej województwa dolnośląskiego – to największa liczba zabytków wpisanych do rejestru zabytków w Polsce, ich różnorodność funkcjonalna, formalna i wysoki poziom artystyczny. Znajdują się wśród nich m. in. zamki oraz renesansowe i barokowe pałace – od prostych dworów do olbrzymich rezydencji królewskich.
Na terenie województwa dolnośląskiego wskazano na 706 zabytków zagrożonych, a wpisanych do rejestru zabytków do września 2008 r. (713 po aktualizacji w listopadzie 2016 r.). W tej grupie za najbardziej cenne należy uznać założenia rezydencjonalne o rozbudowanym programie przestrzennym (uznany za Pomnik Historii zespół w Bobrowie oraz pozostałe posiadające wartości ponadregionalne zespoły w: Bożkowie, Chocianowie, Brzezince Oleśnickiej, Gorzanowie, Goszczu, Luboradzu, Piotrkowicach, Roztoce, Ścinawce Górnej-Sarnach).
Wśród zabytków uznanych za zagrożone największą grupę tworzą rezydencje – 206 obiektów (29,18% z przyjętego w tabeli zasobu 706 zabytków zagrożonych w województwie), następnie związane często z rezydencjami budynki folwarczne – 142 obiekty (20,11% zagrożonych, a 17,53% grupy według funkcji pierwotnej).
Warto zwrócić uwagę na stan rezydencji w powiecie kłodzkim, gdzie aż 25 zabytków tej grupy zostało uznanych za zagrożone. Przy tym problemem jest nie tyle ich liczba, co wartość artystyczna i związane z tym skomplikowanie kosztownych prac zabezpieczających i konserwatorskich. Poza przyczynami historycznymi (zmiana granic, wysiedlenia i przesiedlenia) i społeczno- -ekonomicznymi (zerwanie tradycji kulturowej, wprowadzenie gospodarki socjalistycznej, następnie jej likwidacja, która nie była połączona ze stworzeniem skutecznych mechanizmów zabezpieczenia budowli zabytkowych przed zniszczeniem) trudno wskazać na inne powody zróżnicowania obecnego stanu zachowania rezydencji.
Fragmenty tekstu pochodzą z Raportu o stanie zachowania zabytków nieruchomych w województwie dolnośląskim. Zabytki wpisane do rejestru zabytków (księgi rejestru A i C), wyd. Narodowy Instytut Dziedzictwa, Warszawa 2017.
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 4 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 4 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ocena użytkowników: 5 / 5