W XVII i XVIII wieku Michałów należał do Michałowskich. Od 1849 roku aż do końca w rękach rodziny Dal Trozzo, w tym w 1909 roku Jarosława Dal Trozzo. W końcu lat dwudziestych właścicielem majątku Michałów, który liczył 1609 hektarów, był Antoni Dal Trozzo.

Pałac określany najczęściej jako neorenesansowy, wydaje się raczej eklektycznym konglomeratem m.in. dziewiętnastowiecznych wyobrażeń o rezydencjonalnej architekturze włoskiego renesansu. O zróżnicowanej bryle parterowej i piętrowej, wysoko podpiwniczony, na planie bliskim litery L, z wejściem umieszczonym w ryzalicie zwieńczonym trójkątnym naczółkiem z akroterionem i poprzedzonym zgrabnym portykiem filarowo-kolumnowym o dwóch jońskich kolumnach. Na budynku niskie dachy dwu- i trójspadowe. W eklektyczny charakter pałacu w Michałowie wpisuje się wieża, ni to włoski belweder, z którego można by podziwiać panoramę okolicy, ni to średniowieczna baszta – znak feudalnej dominacji. Jest to raczej dekoracyjny motyw zaczerpnięty być może z architektury francuskiej. Niewysoka, na planie kwadratu, zwieńczona dachem wiciowym z iglicą. W elewacji ogrodowej parterowy, półokrągły ryzalit. Naroża budynku boniowane. Pałac wzniesiony został w trzeciej ćwierci XIX wieku dla Antoniego Dal Trozzo na piwnicach pozostałych ze starszego budynku, być może zamku Michałowskich, wzmiankowanego w 1676 roku. Nieopodal pałacu, na terenie parku, Antoni Dal Trozzo wzniósł w roku 1860 kaplicę.

Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcia: Piotr Libicki, Rafał Terkner, 2014 r. (udostępniono za zgodą autora)