Twój koszyk jest pusty
Liczba produktów w koszku: 0.
Lokalizacja: województwo mazowieckie, powiat grójecki, gmina Warka
Rodzaj obiektu: | Dwór |
Stan zachowania: | Niszczejący |
Przeczytaj więcej informacji o dworze w Nowej Wsi. Poznaj jego historię. Miłego czytania!
Na przełomie XVIII i XIX wieku Nowa Wieś była zapewne własnością pruskiego generała Karla von Lindnera, od 1805 roku Antoniego Aleksandra Borowskiego, od 1821 roku Gąsiorowskich, a od 1844 roku architekta Adolfa Schucha. Adolf Schuch (1792–1880), od 1824 roku budowniczy miasta Warszawy, potem jej wiceprezydent, był synem znacznie słynniejszego architekta, urbanisty i ogrodnika saskiego pochodzenia Jana Chrystiana Schucha (1752–1813), twórcy parku Łazienkowskiego oraz parków przy pałacach w Pęcicach, Młocinach i Drwalewie. Od 1861 roku Nowa Wieś należała do Mieczysława Huby, a od 1896 roku do Daszewskich: w latach 1896–1909 do Michała Daszewskiego, a od 1909 roku do końca do Tadeusza Mariana Daszewskiego. W końcu lat dwudziestych majątek liczył 185 hektarów.
Dwór powstał na początku XIX wieku dla rodziny Borowskich. Zanim dodano kolumnowy portyk, był bardzo bliski dworowi „pańskiemu”, jaki spotykamy na kartach Ziemiańskiej generalnej Oekonomiki Jakuba Kazimierza Haura, wydanej w Krakowie w 1679 roku. Parterowy, nakryty czterospadowym dachem, z wejściem na osi zamkniętym półkoliście i płytkimi ryzalitami w elewacji ogrodowej, a we wnętrzu dwu- i trzytraktowy, z sienią na osi. Warto zwrócić na to uwagę, by uświadomić sobie, jak wyglądały zamożne dwory od połowy XVII do końca XVIII wieku, a czasem nawet po połowę XIX stulecia, przeciwstawione skromniejszym dworom „chudopacholskim”. Najprawdopodobniej po zakupieniu dworu przez Adolfa Schucha w 1844 roku dobudowany został portyk złożony z czterech toskańskich kolumn zwieńczonych trójkątnym frontonem z oculusem. Elewację dworu od strony ogrodu ożywiło sześć toskańskich półkolumn umieszczonych w szerokiej płytkiej wnęce. Nieco podobne, zmonumentalizowane rozwiązanie, znacznie późniejsze, bo z lat dwudziestych XX wieku, odnajdziemy w ogrodowej elewacji nieodległego pałacu w Rykałach. Do dworu przylega parterowa, nakryta dachem naczółkowym stosunkowo obszerna oficyna. Była ona niezbędnym uzupełnieniem haurowskiego „pańskiego” dworu, który służył jedynie celom mieszkalnym i reprezentacyjnym. W oficynie znajdowały się nie tylko dodatkowe izby i część czeladna, ale nade wszystko kuchnia. Zwyczaj umieszczania kuchni w oficynie sięgał XVI wieku, a rozwiązanie to również zalecał anonimowy autor siedemnastowiecznej Krótkiej nauki budowniczej dworów, pałaców i zamków podług nieba i zwyczaju polskiego, wydanej w Krakowie w roku 1659.
Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcia: Piotr Libicki, Rafał Terkner (udostępniono za zgodą autora).
Powyższy opis pochodzi z publikacji Piotra Libickiego, pt. "Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu".
Publikacja "Dwory i pałac wiejskie na Mazowszu" została wydana przez wydawnictwo REBIS.
Opis książki od wydawcy:
Przewodnik dokumentujący ziemiańskie siedziby; prawie 600 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego. Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu to kolejna po bestsellerowych Dworach i pałacach wiejskich w Wielkopolsce książka-katalog-przewodnik poświęcona historycznym siedzibom ziemiańskim. W książce opisanych zostało 629 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego.
Współautor publikacji: Marcin Libicki
ISBN: 978-83-7301-826-6
Ostatnie wydanie: 2013 r.
Nakład książki został wyczerpany
Piotr Libicki (ur. 1973 r.), historyk sztuki, członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, autor i współautor przewodników i książek, w tym serii poświęconej dworom i pałacom wiejskim w Wielkopolsce, w Małopolsce, na Mazowszu i na Podkarpaciu. W latach 1999-2009 współpracownik Telewizji Polskiej w Poznaniu, autor i współautor ponad 100 programów krajoznawczych i reportaży. W latach 2013-2015 gościnny wykładowca w Instytucie Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM, a w latach 2018-2019 w Instytucie Historii Sztuki UAM. Od 2013 roku pełnomocnik Prezydenta Miasta Poznania ds. estetyki miasta.
Indico S.C. , Przyjaźni9, 84-215 Gowino
NIP: 5882424318, REGON: 366309509
Kontakt z redakcją: