Dwór z drugiej połowy XIX wieku został w 1917 roku rozbudowany dla Stefana Grobickiego w duchu stylu polskiego. Parterowy korpus dworu przedłużono z jednej strony i nakryto nowym mansardowym dachem, a pierwotną sionkę nadbudowano i nadano jej charakter zwieńczonego trójkątnym frontonem ryzalitu z herbem Grobickich Trąby i datą budowy „A.D. MCMXVII” w tympanonie. Odrzwia oraz flankujące go okna zamknięte półkoliście. Pierwotnie w jednej z bocznych elewacji znajdował się czterokolumnowy ganek nakryty pulpitowym daszkiem.
Ślepowola wspomniana została już na początku XVI wieku w Liber beneficiorum arcybiskupa Jana Łaskiego. W XX wieku należała do Grobickich, w tym w 1909 roku do Stefana Grobickiego. W końcu lat dwudziestych majątek liczył 271 hektarów i był własnością również Stefana Grobickiego. Od 1937 roku w rękach Kazimierza i Stanisława Malhomme (zapewne Malhomme de la
Roche).
Dwór w bardzo złym stanie. Zdziczałe resztki zdewastowanego parku. Obiekt dostępny z zewnątrz, jeszcze kilka lat temu był zamieszkany przez kilka rodzin. Obecnie opuszczony.