Dwór w Łubnie

Łubno (niem. Lubben) od 1875 było w posiadaniu rodu Puttkamerów. 

W Łubnie znajduje się parterowy, osiemnastoosiowy dwór wybudowany przez Puttkamerów w 1925 roku.

Od 1983 roku majątkiem tym zarządzał Bogdan Dyniak, który był kierownikiem pegeerowskiego zakładu. Swoje biuro miał w pałacu Puttkamerów. Jeszcze w 1995 roku mieszkało w nim kilka rodzin pegeerowskich. W 1992 roku do Łubiny przyjechał Jescov von Puttkamer. Według Dyniaka "porobił zdjęcia i pojechał". Latem 1993 roku wrócił ponownie wraz ze swoim starszym bratem Nikolausem. Z ich opowiadań wynikało, że majątek należał niegdyś do ich rodziców. W skład majątku wchodziło również Wieroszyno oraz Radusz. Podczas wizyty Jescov pokazywał Dyniakowi stare fotoragfie pałacu. W 1992 roku Łubinę odwiedził również inny członek rodu Puttkamerów z Poborowa. Opowiedział o swojej przedwojennej ucieczce do Włoch. Podobno nie chciał iść do niemieckiego wojska dlatego uciekł.

W latach 90-tych kuzyn wspomnianego wyżej Bogdana Dyniaka odkrył, że pod jednym z żeliwnych krzyży w Łubnie spoczywają prochy jakiegoś Puttkamera. Ponoć w 1939 roku walczył on na Kępie Oksywskiej. Kiedy dowiedzieli się o tym miejscowi, nagle zniknął zarówno krzyż jak i grób. W okolicy chodziły pogłoski, że Niemcy, którym o grobie ktoś napisał, zrobili potajemnie ekshumację i wywieźli prochy swojego krewnego.

• Babiarz-Zych Z., Szacunek do kultury [w:] Pomerania: miesięcznik społeczno-kulturalny, nr 5, Gdańsk 1995.
• Świetlicka A., Wisławska E., Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Słupsk 1998.
• Program opieki nad zabytkami powiatu bytowskiego na lata 2017-2020.

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska