Pałac w Czecheli

Eklektyczny dwór-willa z około 1900 roku, utrzymany w stylu renesansu północnego z pewnymi elementami secesyjnymi, o skomplikowanej bryle – wykusze, sterczyny, balkony, dekoracyjne szczyty, kule, iglice, strome dachy, częścią piętrowy, częścią parterowy – wykazuje biegłość rzemieślniczą architekta i budowniczego bez większego polotu artystycznego. Wiek XIX nie stworzył własnego stylu w architekturze. Trzeba jednak przyznać, że warsztat ówczesnego architekta, budowniczego i murarza był na najwyższym poziomie, i chociaż następne pokolenia często uważały, że budowane w XIX wieku średniowieczne zamki czy renesansowe wille były pretensjonalne, to jednak nie mogły im zarzucić złych proporcji czy tandetnego wykonania.

Czechel występuje w źródłach co najmniej od 1390 roku. W XVI wieku mieli tu swoje działy Czechelscy, Droszewscy, Wysoccy, w XVII – Wysoccy i Grzymisławscy, w XVIII – Grzymisławscy i Biernaccy, a także Kożuchowscy. W 1789 roku właścicielem całości dóbr był Józef Trąmpczyński, w połowie XIX wieku Węgierscy, w 1881 roku Augusta Hubert z Cegielskich. Później majątek przeszedł w ręce niemieckich rodzin Loose, a od 1905 roku aż do drugiej wojny – Hoffmannów.

W roku 1939 właścicielem Czechela był Niemiec Erich Hoffmann. Majątek w 1926 roku liczył 280 hektarów.

Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie w Wielkopolsce, Poznań 2002.
Zdjęcie: Piotr Libicki, lata 90-te XX w.