Osadnictwo na tym terenie sięga czasów prehistorycznych, o czym świadczą liczne wykopaliska. Istnieją przypuszczenia, iż w 1282 roku na polach w okolicy Olszanki doszło do bitwy pomiędzy Leszkiem Czarnym a Jadźwingami, w wyniku której wojska jaćwieskie zostały rozgromione, a w ręce Polaków dostał się tabor nieprzyjacielski. Wiek XVII przyniósł na te ziemie duże zniszczenia, spowodowane napadami i rabunkami stacjonującej w 1654 roku chorągwi Ludwika Bądzyńskiego. Na sejmie warszawskim w 1659 roku król Jan Kazimierz dobra łopiennickie, a wraz nimi także Olszankę, nadał podkomorzemu kijowskiemu Jerzemu Niemiryczowi. W 1667 roku Teodor Niemirycz - syn Jerzego odsprzedał dobra łopiennickie staroście lityńskiemu Gabrielowi Wojnowiczowi, a następnie na sejmie warszawskim zrzekł się prawa lennego do tej ziemi. W związku z tym król Jan Kazimierz przekazał dobra pod zarząd, na niezmienionych prawach, rodzinie Prażmowskich.
W 1827 roku dobra łopiennickie wraz z Olszanką stanowiły nadal własność prywatną. Okres zaborów przyczynił się do upadku gospodarczego tych terenów, a I wojna światowa przyniosła ogromne spustoszenia. W 1930 roku majątek ziemski należał do Edwarda Kałużyńskiego. Podczas II wojny światowej miejscowa ludność, w ramach pacyfikacji, była masowo wywożona do obozów zagłady i przymusowej pracy.
W Olszance znajduje się zespół pałacowo-parkowy o powierzchni 4 hektarów. W jego skład wchodzi pałac klasycystyczny z pierwszej połowy XIX wieku. Budynek jest murowany, dwupiętrowy. Całość otoczona jest parkiem o nieregularnym układzie alejek, z zachowaniem starodrzewia i cennych obiektów przyrodniczych (korkowiec amurski, dąb szypułkowy, jodła kalifornijska). Obecnie znajduje się w rękach prywatnych. Pałac nadaje się do kapitalnego remontu.
Sklep
Ogłoszenia
