Wieś Broczyno położona na granicy dwóch narodów, a której przetoczyło się wiele wojen między Polakami, Szwedami i Zakonem niemieckim. Wzmiankowana była w dokumentach po raz pierwszy w 1290 r., kiedy otrzymali ją templariusze. Do 1361 r. przetrwała we władaniu templariuszy a potem joanitów. W 1361 r. wieś przeszła na własność rodu von Goltz. W Broczynie powstała siedziba klucza majątku broczyńskiego, który obejmował kilka okolicznych wsi i był lennem rycerskim. Majątek w rękach rodziny Goltzów pozostawał do 1817 r.
Na początku XVIII w. właścicielką Broczyna była wdowa po Ginterze – Dorota Elżbieta von Goltz. Wyszła ona powtórnie za mąż za von Kleista. W 1817 r. jako właściciel wymieniany jest Krzysztof von Müller. W 1847 r. majątek przeszedł w ręce Kaufmanna. W 1856 r. Broczyno należało do deputowanego z powiatu Karla von Wissmann.
W latach 1891, 1894, 1903 i 1909 majątek należał do generała Fritza von Wissmann.
Broczyno wraz z Trzcińcem stanowiły niegdyś całość. W 1878 r. Trzciniec został sprzedany, a Broczyno zostało wykluczone z Związku Wielkich Posiadaczy Ziemskich.
W 1914 r. według danych z ksiąg gruntowych, majątek należał do porucznika Jerzego Lüdecke.
Pierwszy broczyński dwór istniał tu już w XVI w. Był wykonany w konstrukcji szkieletowej i posiadał dwa skrzydła. Został jednak rozebrany na początku XVIII w. Był usytuowany w innym miejscu niż obecnie istniejący dwór. Został on wybudowany w 1882 r. Wyremontowano go w latach 1979-1980. Jest to budynek eklektyczny z elementami neogotyckimi, murowany, na planie prostokąta z wysuniętą werandą i półkolistą klatką schodową od ogrodu. Jest dwubryłowy: w części północno-wschodniej parterowy, nakryty dachem trzyspadowym z lukranami, w części południowo-zachodniej piętrowy, również nakryty dachem trzyspadowym. Elewację frontową flankują pseudoryzality zwieńczone trójkątnymi szczytami. Klatkę schodową, przechodzącą w wieżę, zamyka stożkowy hełm. Wnętrze ma układ dwu i trzytraktowy, z pomieszczeniami z płaskimi stropami. Dość dobrze zachował się również park krajobrazowy.
Po zakończeniu II wojny światowej majątek upaństwowiono. Na mocy manifestu przeszedł w posiadanie Lasów Polskich. Do 1993 r. w dworze istniały biura i mieszkania Nadleśnictwa Czaplinek. W późniejszym czasie mieszkania należały do Nadleśnictwa Borne Sulinowo.
Sklep
Ogłoszenia
