W XVIII wieku Kraszewo należało do Luboradzkich, w tym w 1783 roku do Franciszka Luboradzkiego, sędzica ciechanowskiego. W 1909 roku własność zapewne w częściach Rajmunda Borszewskiego i Jana Grzybowskiego, a w końcu lat dwudziestych Wacława Szuyskiego, senatora RP, jednego z ostatnich spolonizowanych potomków carów Szuyskich wywodzących się od Ruryka, normandzkiego księcia Nowogrodu Wielkiego, którego potomkowie panowali na Rusi Kijowskiej i w Wielkim Księstwie Moskiewskim. Majątek liczył wówczas 349 hektarów. Anna z Szuyskich Potworowska (ur. 1905), córka Wacława, właściciela Kraszewa, członek Związku Walki Zbrojnej AK, odznaczona Virtuti Militari, została spalona przez Niemców wraz z innymi rannymi w szpitalu przy ul. Foksal w Warszawie. Jej teść Edward Potworowski został rozstrzelany przez Niemców na rynku w Gostyniu 21 października 1939 roku.