Dwór w Maszowie Górnym

Maszów pojawia się po raz pierwszy w spisie podatkowym dawnego województwa ruskiego w 1564 roku jako Maszow. Dziedzicami Maszowa był ród szlachecki Maszowskich herbu Lubicz. Przypuszczalnie miejscowość była ich gniazdem rodowym. Wieś była przez nich dziedziczona do XVII wieku. Poszczególne części Maszowa były w późniejszym czasie sprzedawane, dzierżawione bądź oddawane jako wiano. W XVIII wieku dzierżawcami byli Borzęccy, Piaseccy, Nieprzeccy i Kobylańscy. Na początku XIX wieku Maszów został podzielony na trzy części: Maszów Mały, Średni i Maszów – Szlachta. Obecnie Maszów składa się z dwóch części: Górnego i Dolnego.

W końcu XVIII wieku właścicielami Maszowa Górnego byli Kobylańscy, a na początku XIX wieku Żyrzyńscy. Następnie dziedziczyli je Edmund i Wiktoria z Żyrzyńskich Boznańscy. W 1878 roku córka Boznańskich, Antonina, wyszła za mąż za Józefa Fleszyńskiego i majątek przeszedł w ręce Fleszyńskich.

Dwór znajdujący się w Maszowie Górnym został wybudowany w 1931 roku.

• Ryszard Bałabuch, Andrzej Łuczyński, Rezydencje magnackie i dwory szlacheckie Lubelszczyzny, cz. 3, powiaty: chełmski, krasnostawski, lubelski, świdnicki, Powiśle-Dęblin 2011.
• Jacek Kiszczak, Zarys dziejów Maszowa, Rudnika i Susznia w świetle informacji historycznych i archeologicznych, Nestor. Czasopismo Artystyczne, 1 (47) 2019, s. 78-82.
• www.teatrnn.pl (udostępniono za zgodą twórców strony)

Tekst: Andrzej Łuczyński, korekta: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcia: Andrzej Łuczyński, 2010 r.