W 1540 roku starostą dóbr tarnogórskich, w skład których wchodziła Ostrzyca był kasztelan krakowski i starosta krasnostawski Jan Tarnowski. W 1552 roku scedował te dobra na kanclerza Jana Ocieskiego. W latach 1553 - 1569 właścicielem majątku był Andrzej Dembowski, w latach 1566-1582 Mikołaj Siennicki, następnie w latach 1582-1611, jego syn Jan, a w latach 1611 - 1622 Stefan Snopkowski. W 1599 roku dobra przeszły w ręce Urbańskiego, a w 1622 roku Adama Lipskiego, syna Jana, dowódcy lisowczyków. W latach 1634-1636 majątkiem władał Andrzej Lipski, a następnie Jan Lipski.
Od 1656 roku, wraz z majątkiem tarnogórskim Ostrzyca przeszła w ręce Stefana Niewiarowskiego, który jako jeden z inspiratorów zabójstwa Wincentego Gosiewskiego, podskarbiego koronnego, został ścięty w 1665 roku. W latach 1697 - 1702 majątkiem władał Jan Wyżycki Niemierzyc, następnie Aleksander Trębiński (1715), Kazimierz Dłużniewski (1715-1726), Jerzy Wieniawski (1726-1731), Ankiewicz - kasztelan zawichojski, w 1744 roku Antoni Granowski, od 1773 roku jego syn Michał, żonaty z Marią Radziwiłłówną.
W 1795 roku dobra tarnogórskie zostały przejęte przez zaborcę austriackiego jako dobra kameralne. W 1807 roku majątek, w drodze zamiany z rządem austriackim za Siedlce otrzymali Czartoryscy, którzy w 1808 roku sprzedali go Ignacemu Horodyskiemu.
W 1930 roku majątek ziemski należał do Ludwika Thonnesa.
Po zabudowaniach dworskich nie pozostały żadne ślady. Na terenie parku otaczającego dawniej dwór powstał nowy budynek szkolny. Park jest zadbany.
Sklep
Ogłoszenia
