Źródła historyczne wymieniają miejscowość 6 kwietnia 1421 r., natomiast w 1559 r. w Krasnem powstała parafia prawosławna. Dzierżawcą wsi, stanowiącej własność królewską, był Martyn Żuliński z Żulina. W 1659 r. właścicielką wsi Krasne była Helena Woroniczówna Tyszkiewiczowa -żona wojewody czernikowskiego Krzysztofa.
W 1758 r. w Krasnem istniał dwór z dwuskrzydłową bramą wjazdową, dwupiętrowym lamusem, stajniami, studnią, nowymi drewnianymi oborami, spichlerzem i browarem. Cały zespół dworski był ogrodzony drewnianym parkanem, zaś za budynkami znajdowały się sad i ogród, których utrzymaniem i pielęgnacją zajmowali się poddani. Właścicielem dóbr był wówczas Michał Wydżga, który prawdopodobnie przejął je w 1744 r. od Jana Siła-Nowickiego.
Dane z I 839 r. wskazują, że dwór był usytuowany w rozwidleniu dróg prowadzących do Pawłowa i Rejowca. W tym samym miejscu znajduje się obecny budynek dworu, wzniesiony pod koniec I połowy XIX w.
Pod koniec XIX w. ówczesny właściciel dóbr Krasne - Leon Przanowski ogrodził teren dworku murem z białego kamienia (opoki), który w dobrym stanie dotrwał do czasów współczesnych. Zięć Przanowskiego, a zarazem ostatni dziedzic tych włości - Paweł Gutowski (rozstrzelany przez Niemców w Kumowej Dolinie w 1940 r.) uporządkował wokół dworu aleje parkowe, założył klomby i zbudował oranżerię, którą opiekował się ogrodnik. Ruiny oranżerii i czworaki zachowały się do lat 50. XX w. W latach 60. XX w. pałac zaadaptowano na siedzibę szkoły.
Ostatni właściciel Krasnego, Paweł Gutowski, wraz ze swym teściem Przanowskim, na początku lat 20. XX w., na styku wsi Krasne i Józefin, wydzielili teren pod budowę szkoły. Była to placówka przez wiele lat tętniąca życiem, stanowiąca ośrodek kultury dla mieszkańców. Począwszy od lat 70. XX w. brak zainteresowania zagospodarowaniem budynku po byłej szkole doprowadził placówkę do dewastacji i ruiny. Podobny los omal nie spotkał budynku dworu. Obecnie, po przejęciu go przez prywatnego właściciela jest w trakcie remontu. Natomiast park jest zaniedbany.
Sklep
Ogłoszenia
