Dwór (a raczej pałac) klasycystyczny, dość duży, chociaż nieokazały, zbudowany na przełomie XVIII i XIX wieku, parterowy, z mieszkalnym poddaszem w wysokim mansardowym dachu i z pozornymi ryzalitami zwieńczonymi trójkątnymi naczółkami w elewacji frontowej i tylnej.
Brzostków, zwany też niegdyś Brzóstkowo, należał swego czasu do Brzostkowskich, których był gniazdem, w XVII wieku do Poturzyckich, później do Domiechowskich, w wieku XVIII i początkach XIX do Ponińskich, którzy wydali wielu bardzo zasłużonych Polaków, a nie jedynie zdrajcę Adama. Z nich na siedzibę wybrał Brzostków starosta kopanicki Antoni Poniński, członek Komisji Edukacji Narodowej, który w swych nigdy nie wydanych fascynujących pamiętnikach wspomina, jak w pobliskim Żerkowie w roku 1806 kupował ostrygi. Po Ponińskich właścicielami byli Grabscy, a po nich Hebanowscy, być może wywodzący się z bardzo zasłużonej rodziny XVIII-wiecznych księgarzy warszawskich i krakowskich tego samego nazwiska. Z tej rodziny pochodził bardzo znany architekt Stanisław Hebanowski, twórca projektów lub przebudów wielu XIX-wiecznych dworów i pałaców wielkopolskich, w tym m.in. w Roszkowie, Łęknie koło Zaniemyśla, Kosowie, Wróblewie czy w końcu w Posadowie. Także z tej rodziny wywodził się Stanisław Hebanowski, znany reżyser teatrów poznańskich i Trójmiasta z okresu po drugiej wojnie światowej.
W 1930 roku właścicielem Brzostkowa był dr Bogumił Hebanowski. Majątek w 1926 roku liczył 675 hektarów i miał gorzelnię.
Obecnie pałac jest w rękach prywatnych i jest wyremontowany.