Maszów pojawia się po raz pierwszy w spisie podatkowym dawnego województwa ruskiego w 1564 roku jako Maszow. Dziedzicami Maszowa był ród szlachecki Maszowskich herbu Lubicz. Przypuszczalnie miejscowość była ich gniazdem rodowym. Wieś była przez nich dziedziczona do XVII wieku. Poszczególne części Maszowa były w późniejszym czasie sprzedawane, dzierżawione bądź oddawane jako wiano. W XVIII wieku dzierżawcami byli Borzęccy, Piaseccy, Nieprzeccy i Kobylańscy. Na początku XIX wieku Maszów został podzielony na trzy części: Maszów Mały, Średni i Maszów – Szlachta. Obecnie Maszów składa się z dwóch części: Górnego i Dolnego.
Pod koniec XVIII wieku Maszów Dolny podzielony był między kilku właścicieli: Suchodolskich, Borowskich i Nieprzeckich. Na początku XIX wieku Borowscy w swojej części wybudowali dwór. Ich część wsi w połowie XIX wieku przeszła na własność rodziny Pszonków. Część Maszowa należąca w XIX wieku do Zagórskich, z czasem przeszła do rodziny Pszonków, a w końcu do Breźniewiczów. Na początku XX wieku dziedzicami tej części Maszowa zostali Kamienieccy i Cegłowscy. Kolejna cześć Maszowa należała do Konstantego Przewłockiego, a następnie do Garszyńskich. Na początku XX wieku odziedziczyli ją: w 1905 roku Adam Sajkiewicz, a następnie od 1918 roku Mieczysław Siwiński. Maszów Dolny - 250 hektarowy - majątek w okresie międzywojennym odziedziczył Mieczysław Siwiński, a następnie w 1930 roku Wojciech Siwiński.
W Maszowie Dolnym istniał dwór, wybudowany na początku XIX wieku przez Borowskich. Powstało również wiele budynków gospodarczych oraz reprezentacyjny ogród. Po wojnie zabudowania dworskie wraz z dworem i parkiem uległy dewastacji. Po nacjonalizacji we dworze umieszczono szkołę. Obecnie dwór jest odbudowywany, a park oczyszczony.