Strzelce położone są w gminie Białopole w pobliżu granicy z Ukrainą. Po raz pierwszy wieś wzmiankowana była jako Strzelcze. Około 1588 r. miejscowość należała do dóbr Dubienki. Od 1507 r. w Strzelcach istniała parafia prawosławna. Nazwa Strzelce używana jest od 1628 r. Od tego czasu do 1834 r. dobra strzeleckie pozostawały w dzierżawie. Pierwszym posesorem był wojewoda bełski Rafał Leszczyński. W 1765 r. Strzelce należały do generała artylerii litewskiej Eustachego Potockiego. W 1770 r. posiadaczem został kasztelan buski - Adam Chołoniewski. W 1771 r. Strzelce znalazły się w posiadaniu łuckiego podkomorzego, Celestyna Czeplica. W 1834 r. dobra Strzelce odkupili od rządu Królestwa Polskiego Józef i Karolina Iżyccy. Od Iżyckich nabył je hrabia Poletyłło, a od niego hrabia Józef Zamoyski.
W 1926 r. Strzelce stanowiły mozaikę narodowościowo-wyznaniową. Mieszkali tu oprócz Polaków, Rusini, Czesi, Żydzi i tzw. Morawiacy. W tym czasie właścicielką folwarku w Strzelcach była Izabela Wydżga. Ostatnimi właścicielami majątku była hrabiowska rodzina Du Chateau.