Boguszewo to teren istniejącej do 1921 roku Dąbrówki Szlacheckiej. Wieś posiada trzynastowieczną metrykę. Właścicielami od pierwszej połowy XVI wieku byli przedstawiciele rodu Dąbrowskich. Przed 1570 rokiem dobra przejęli Sokołowscy. Majątek pozostał w ich posiadaniu przez ponad sto lat. W 1700 roku Dąbrówka wraz z sąsiednim Boguszewem zostały własnością Piotra Aleksandra Czapskiego – wojewody pomorskiego i przyszłego kasztelana chełmińskiego. Na przełomie XVIII i XIX wieku wieś była w posiadaniu matki Zygmunta Krasińskiego, Marii Urszuli Radziwiłł. W 1801 roku odstąpiła ona majątek Tobiaszowi von Blumberg oczekując corocznej opłaty.
Obecnie zachowały się jedynie ruiny dworu. Jest to obiekt, który zaliczany jest do jednych z najstarszych przykładów dworu w województwie kujawsko-pomorskim. Powstawał on w kilku fazach, na przełomie XVI i XVII wieku. Za końcową datę budowy przyjmuje się 1602 rok. Dwór posiadał niegdyś charakter obronny. Początkowo składał się on z jednoprzestrzennego pomieszczenia, który był położony od południowego zachodu oraz przybudówki. W kolejnej fazie budowy dworu, założenie zostało podwyższone o kolejną kondygnację, a do dworu dobudowano północo-wschodnie skrzydło. Rozbudowa obiektu została zakończona poprzez dostawienie, od południowego wschodu, dodatkowego pomieszczenia. Dwór był nakryty stropem belkowym oraz dachem dwuspadowym. Posiadał on dysharmonijną formę. Pierwotnie elewację wieńczyły dwa szczyty, po których obecnie nie ma żadnego śladu. W swojej formie dwór nawiązywał do niderlandzkiego manieryzmu. W XIX wieku był użytkowany jako spichlerz. W owym czasie dwie kondygnacje zamieniono na trzy. Później dwór z roku na rok zaczął popadać w ruinę.
Sklep
Ogłoszenia
