Wieś jako własność rycerska istniała już w XV wieku. W kolejnym stuleciu właścicielami majątku była szlachecka rodzina Bajerskich. W 1789 roku we wsi znajdował się dwór, folwark oraz karczma.
Zachowany do czasów współczesnych pałac znajdujący się w Bajerzu w latach siedemdziesiątych XIX wieku wybudował ówczesny właściciel – Ernst Antal. Kolejnym właścicielem majątku w latach 1921-1939 był mason Henryk Hoffman. W 1945 roku pałac został upaństwowiony. Umieszczono w nim kolejno: szkołę dla dziewcząt, szkołę rolniczą i Spółdzielnię Kółek Rolniczych. W 1992 roku władze gminy Kijewo Królewskie podarowały pałac Towarzystwu Apostolskich Pomocnic. Później ich nazwa zmieniła się na Towarzystwo Błogosławionego Zefiryna. Z czasem pałacem zaczęli się opiekować księża zrzeszeni w Bractwie Kapłańskim Świętego Piusa X.
Pałac został wzniesiony na nieregularnym rzucie. Pod względem stylu łączy w sobie elementy neobaroku i neorenesansu w wydaniu francuskim. Posiada parterowy korpus główny, który ujęty jest dwoma ryzalitami: północnym i południowym. Drugi z nich, piętrowy, styka się z parterowym skrzydłem bocznym, na dachu którego został urządzony obszerny taras. Do północnej elewacji pałacu przylega wieża, która jest kwadratowa i trójkondygnacyjna, posiada ona mansardowy hełm. Obok wieży przed lico pałacu wysuwa się dawna oranżeria. Obecnie służy ona jako kaplica pod wezwaniem Chrystusa Króla. Ściany obiektu są ożywione pilastrami i boniowaniem.