Pierwsze wzmianki o Lasocinie pochodzą z początku XVI wieku. Od co najmniej XVIII wieku Lasocin należał do rodu Niemojewskich. W tym czasie istniał tu mały dworek szlachecki. Jednak w połowie XIX wieku, na jego miejscu powstał pałac. Obiekt założono na planie prostokąta. Składała się ona z szesnastu pokojów. Był to budynek parterowy, z dwiema piętrowymi przybudówkami. W pobliżu wzniesiono również oficynę oraz spichlerz wraz z innymi zabudowaniami gospodarczymi.
Przed 1945 rokiem pałac tętnił życiem. Ówcześni właściciele – Niemojewscy – urządzali w nim liczne bale. Organizowali również dożynki dla pracowników folwarcznych i zapraszali gości na polowania. Niestety właściciel pałacu – Edward Niemojewski, w 1935 roku został zastrzelony przez kłusownika. W 1939 roku wdowa po Edwardzie wraz z dziećmi postanowili opuścić Lasocin. Od sierpnia do grudnia 1944 roku w pałacu kilkukrotnie stacjonowali żołnierze Brygady Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych. Po zakończeniu się II wojny światowej pałac stał się siedzibą Spółdzielni Kółek Rolniczych w Łopuszynie, a później Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. Niestety poprzez złe gospodarowanie, pałac z roku na rok popadał w coraz większą ruinę.
