Dwór w Bieździedzy

Wzmianki o starożytnej parafii w Bieździedzy pochodzą już z 1326 roku.

Pierwotny dwór znajdujący się w Bieździedzy powstał prawdopodobnie pod koniec XVI wieku, o czym mogłaby świadczyć zachowana partia muru z piaskowca łamanego w ścianie obecnego budynku w obrębie parteru. Dwór ten należał w tym czasie do rodu Romerów. W źródłach historycznych jako jeden z właścicieli z tego rodu wymieniany jest Jerzy Romer. Jego żona Zofia z Chmielnickich Romer ufundowała w 1615 roku kaplicę, która znajdowała się przy kościele. Jako ostatniego właściciela Bieździedzy wymienia się Prospera hr. Zborowskiego.

Rozbudowa dworu nastąpiła pod koniec XVIII wieku. Obiekt posiada również dobudówkę, która pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku. Dwór przeszedł kilka remontów. Jest to budynek zbudowany w stylu klasycystycznym, murowany, założony na planie zbliżonym do prostokąta i piętrowy. Elewację frontową zdobi nieznaczny, trzyosiowy ryzalit, który jest poprzedzony portykiem o czterech kolumnach, które podtrzymują balkon. Elewacja tylna posiada zaś czterokolumnowy portyk wgłębny w wielkim porządku.

Obecnie obiekt jest w rękach prywatnych. W rejestrze zabytków wpisany jest jako pałac.

• Jacek Żabicki, Leksykon zabytków architektury Lubelszczyzny i Podkarpacia, Warszawa 2013.
• Bieździedza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 224.

Opracowanie: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcie: Korona B., www.wikipedia.org, lic. CC