W XVI wieku Sławęcin był własnością Karpów i Sławęckich, w drugiej połowie XVIII wieku w części Sławęckich, w części Czosnowskich i w części Długołęckich, w tym w 1775 roku Józefa i Justyny Sławęckich oraz Macieja Czosnowskiego. W 1809 roku w rękach Rajmunda Woźnickiego, w 1876 roku Teodora Zdziarskiego, w 1909 roku zapewne Juliana Płoskiego, a od 1917 Ignacego Abczyńskiego. Majątek w końcu lat dwudziestych liczył 425 hektarów.