W 1679 roku w Krakowie ukazała się Ziemiańska generalna ekonomika Jakuba Kazimierza Haura. Jeden z rozdziałów tego kompendium wiedzy potrzebnej do prowadzenia gospodarstwa poświęcony był kwestii budowy dworu. Autor wyróżnia dwie jego wersje: „pańską”, odpowiadającą „wysokim” normom kompozycyjnym tego czasu, jak symetryczny osiowy układ z sienią-salą na osi, apartamentami po bokach i alkierzami połączonymi galerią od ogrodu – oraz skromniejszą „chudopacholską”, z charakterystyczną tzw. czarną kuchnią w samym środku budowli, podziałem na część oficjalną-mieszkalną i czeladną. Przykładem dworu „chudopacholskiego” może być dwór w Grądach Szlacheckich, drewniany, parterowy, kryty strzechą. Choć powstał trochę później, bo najprawdopodobniej na początku XVIII wieku i potem – z początkiem XX wieku – był remontowany, a następnie przebudowany w 1921 roku, kiedy dodano zapewne drewniany ganek poprzedzający wejście, to kontynuuje on tradycje skromniejszych ziemiańskich siedzib wcześniejszego okresu.