Twój koszyk jest pusty
Liczba produktów w koszku: 0.
Lokalizacja: województwo mazowieckie, powiat węgrowski, gmina Łochów
Rodzaj obiektu: | Dwór |
Zastosowanie: | własność prywatna |
Stan zachowania: | Dobry |
Przeczytaj więcej informacji o dworze w Kamionnie. Poznaj jego historię. Miłego czytania!
Kamionna zwana była niegdyś Kamionolas, później, aż do początku XX wieku, Kamionna Laski. W wiekach od XV do XVIII własność Łochowskich, od połowy stulecia Kuszllów, którzy próbowali nawet lokować miasto Kamionnę. Od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych XVIII wieku właścicielem był stolnik podlaski Michał Kuszell. W XIX wieku własność Godlewskich, a w początkach XX wieku Andrzejkowiczów, w tym w 1909 roku Romana Andrzejkowicza. W latach dwudziestych właścicielem majątku liczącego 654 hektary był Teodor Jaźwiński. Jaźwińscy byli właścicielami Kamionny najprawdopodobniej do końca.
Położone na lekkim wzniesieniu założenie dworskie, w którego skład wchodziły pierwotnie prócz dworu dwie usytuowane prostopadle do niego oficyny oraz wozownia. Klasycystyczny dwór powstał w drugiej połowie XIX wieku najprawdopodobniej dla Godlewskich na miejscu wcześniejszego dworu Kuszllów. Jest budowlą parterową, nakrytą dachem naczółkowym, z oryginalną lekko zryzalitowaną piętrową częścią środkową zwieńczoną szerokim trójkątnym frontonem. W jej dolnej kondygnacji znalazł się wgłębny portyk o dwu toskańskich kolumnach, a w górnej loggia-balkon o sześciu kolumnach jońskich. W zastosowaniu porządku toskańskiego dla dolnej kondygnacji, a jońskiego dla górnej można dopatrzyć się stosowanej w starożytności i potem w czasach nowożytnych zasady tzw. superpozycji porządków – czyli określonej kolejności porządków architektonicznych: od doryckiego bądź toskańskiego dla parteru, przez joński dla pierwszego piętra, koryncki dla drugiego do kompozytowego dla piętra trzecie-go. Zasada superpozycji pojawia się w słynnym rzymskim Koloseum. W elewacji ogrodowej, na osi dworu, ryzalit zwieńczony szczytem dwuspadowego dachu, w dolnej kondygnacji rozczłonkowany czterema toskańskimi półkolumnami. Zachowana oficyna to budowla parterowa, nakryta dachem naczółkowym, z ryzalitem na osi.
Tekst: Piotr Libicki, Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2013.
Zdjęcie: Piotr Libicki
Powyższy opis pochodzi z publikacji Piotra Libickiego, pt. "Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu".
Publikacja "Dwory i pałac wiejskie na Mazowszu" została wydana przez wydawnictwo REBIS.
Opis książki od wydawcy:
Przewodnik dokumentujący ziemiańskie siedziby; prawie 600 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego. Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu to kolejna po bestsellerowych Dworach i pałacach wiejskich w Wielkopolsce książka-katalog-przewodnik poświęcona historycznym siedzibom ziemiańskim. W książce opisanych zostało 629 obiektów z terenu obecnego województwa mazowieckiego.
Współautor publikacji: Marcin Libicki
ISBN: 978-83-7301-826-6
Ostatnie wydanie: 2013 r.
Nakład książki został wyczerpany
Piotr Libicki (ur. 1973 r.), historyk sztuki, członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, autor i współautor przewodników i książek, w tym serii poświęconej dworom i pałacom wiejskim w Wielkopolsce, w Małopolsce, na Mazowszu i na Podkarpaciu. W latach 1999-2009 współpracownik Telewizji Polskiej w Poznaniu, autor i współautor ponad 100 programów krajoznawczych i reportaży. W latach 2013-2015 gościnny wykładowca w Instytucie Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM, a w latach 2018-2019 w Instytucie Historii Sztuki UAM. Od 2013 roku pełnomocnik Prezydenta Miasta Poznania ds. estetyki miasta.
Indico S.C. , Przyjaźni9, 84-215 Gowino
NIP: 5882424318, REGON: 366309509
Kontakt z redakcją: