Dwór zbudowany około połowy XIX wieku dla Róży Rykowskiej. Parterowy, nakryty dachem naczółkowym, z czterokolumnowymi, toskańskimi portykami wgłębnymi na osi obu elewacji, frontowej i ogrodowej, które niewątpliwie decydują o klasycystycznym wyrazie tej niepozornej budowli.
W końcu XVIII wieku własność Dębowskich (Dembowskich), w tym w 1783 roku łowczego warszawskiego Dębowskiego. W połowie XIX wieku w rękach Róży z Obrębskich primo voto Zakrzewskiej, secundo voto Rykowskiej, potem kolejno Tarnowskich, od 1860 roku Wiktora Zawiszy Czarnego, potem Ksawerego Luceńskiego, od 1880 roku Groerów, w 1909 roku Ignacego Rodkiewicza. Ostatnimi właścicielami majątku byli zapewne Pawłowscy.
Dom i park w przyzwoitym stanie. Obiekt okazjonalnie dostępny: centrum konferencyjne i restauracja.